við bókunum um Kurt Wallandar, at hann av álvara hevur gjørt vart við seg eisini uttan fyri Svøríki. Mong hava ivaleyst sæð tann rúgvismikla Rolf Lassgård spæla Kurt Wallander í sjónvarpsrøðum yvir nakrar

instrumentali parturin av sámiska fólkatónleikinum. Tað er henda dupult uppgáva, sum kann vekja kenslur. Mong eldri og serliga persónliga kristnir sámar meta joik sum synd og ikki sameinandi við eitt kristi lív

lívsins góðu og tryggu gøtum, ja, søkka djúpari niður enn nakar annar í armóð og vesældóm. Tað hava vit mong syrgilig dømi um. Men tað hevur tann stóra fyrimun fram um tann, ið ongantíð lærdi um Jesus og at

sum undrast yvir, at hetta ber til, er Árni Dam, sum hevur verið formaður í felagnum Línuskipum í mong ár, og sum eisini er limur í Skipanarnevndini. Árni Dam var eisini við til gera fiskidagaskipanina

MONG eru lyftini og ynskini rundan um eitt ársskifti - og uppaftur fleiri og størri vilja tey vera kring eitt aldarskifti. Vit hava júst sett hol á seinasta árið í ikki bert hesi øldini, eisini í hesum

stórar ætlanir, eftir hvat skilt. Her skal ikki sigast, at bólkurin skjótt kemur á fløguhillarnar, men mong kundu óivað hugsað sær, at so varð. Men júst nú fæst bólkurin Taxi við at gera nakað so forkunnugt

tá vit møttust. Eg síggi títt smíl fyri mær, tað situr rimmarfast. Góði Kristian Gunnleiv, vit eru mong, ið hava mist ein góðan vin, nú tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Saknurin er og verður stórur [...] Gurli, Marius, Sigga, Saloma og Jóhanna, tit hava mist ein góðan son, beiggja og drong. Minnini eru mong og mugu tey eins og Jesus pápi verða við til at styðja tykkum hesa sváru tíð. Vinir Guðs á ongum sinni

hesa vinnu, hava altíð staðið fyri einari vælvirkandi stovnsrøkt. Meginfelag Útróðrarmanna hevði í mong ár eina stovnsrøktarnevnd, sum á fundum samráddi seg til, hvussu best var búleikast á grunninum. Hesin

ov vánaligum venjingarstøði, men hetta eru teir tríggir dómararnir ikki samdir í. Allir hava teir í mong ár byrjað at vant einaferð í januar mánaða, og tað er júst um sama mundið sum tey flestu fyrstude

hevði alla skyldina í kreppuni. Hóast nevndu sjónvarpssendingar høvdu ávís lýtir, so vóru vit tó mong, sum fegnaðust um henda unga, órædda og eldhugaða tíðindamann, sum vísti seg at vilja til botns í