typpist, sigur hann. Spurdur, um nakað fæst fyri skip sum Norðbúgvan, ið eru løgd, sigur Bjarti: - Nei, tað fæst lítið fyri gamalt jarn. Vit høvdu kanska fingið eina miljón fyri skipið, um vit lótu tað

og tí kann hann ongantíð mála væl. Og Jústinus roynir at skriva um Kaj, men Ebba í fimmara svarar nei, tað er ikki skaldskapur, góðtak nú tað, far heldur og skriva í onkrum blað. Og Rói er komin í svárastu

– Um eg fari í tingið og biðið teir gera eina lóg, sum loyvir mær at fara á seiðaberg og teir siga nei, so merkir tað kortini ikki, at tað er mær ólógligt at fara á seiðaberg. Tað er tað sama við lógini

skipsefelagar, og hann er akkurát 0. Alla hesa tíðina eri eg biðin um at stilla upp, men havi sagt nei. Í telefonini og á fundum havi eg roynt at purra mannin út. Uttan úrslit. Tá so menn byrja at ringja

Sjónleikarahúsinum í Havn. Har er happing, ið fer ov langt á skránni, og øll eru óð við hvønn annan. Nei, tey eru ikki farin at klandrast í felagnum. Hinuvegin er Havnar Sjónleikarafelag í holtur við at leggja

sjóvinnu í Noreg. - Eg havi fingið tilboð um starv, ið er so mikið freistandi, at eg fái ikki sagt nei, sigur Jan Walle, ið hevur verið stjóri í P/F Smyril Line síðani 1. apríl í ár. Starvssáttmálin hjá

vøll, sum er nýtiligur. Vilt tú við øðrum orðum siga, at vøllurin í verandi líki er ónýtiligur. - Nei. Men tú skalt hvørki verður serfrøðingur innan fótbólt ella annað, fyri at kunna staðfesta, at vøllurin

hesum brotnaði, og so mátti eg gevast. Men ber ikki til at súkkla, uttan at hava slíkar krampar? - Nei, tað verður alt ov strævið. Tá vit súkkla, so nýta vit eisini kramparnar at draga pedalirnar, og tá

sum stendst av sáttmálatrætuni millum Starvsmannafelagið og lønardeildina hjá fíggjarmálaráðnum. - Nei, tað havi eg ongar viðmerkingar til. At siga nakað ella einki at siga um hetta stríð, er eitt val millum

at síðsti fiskakassin var landaður, fingu vit kekkin í hondina. Slíkt kann mann eisini finna seg í. Nei, føroyskir reiðarar hava nógv at læra, tað er vist. Og her skal strammast upp.