áseyðaroytingar, fyri at fáa nóg nógv av svartari ull, hetta valdaðist sjálvsagt um, hvussu nógvan svartan seyð, tey høvdu. Havi hoyrt, at tey á bóndagarðinum »Á Hellu« í Kvívík høvdu væl av svørtum seyði, júst

jørð nærhendis stórplássum At fáast við seyð og hava jørð í felag er at kalla elsta mentan í Føroyum. Longu í Seyðabrævinum frá 1298 stendur: »Nú eiga mangir menn seyð saman í einum haga.« Enn eru tað fleiri [...] fleiri túsund fólk, ið hava hug at fáast við seyð, um tað er í haga ella á trøð, men henda upprunamentan kappast við so mangt annað á okkara døgum. Fyrilestrarnir eru ókeypis og ætlaðir øllum, sum hava áhuga

familjum grundstykkir, at gera karmarnar um at ansa børnum betri og so at fáa bygdina vetrarfriðaða fyri seyð. Hesi skjótt fýra árini mugu vit siga, at væl er komið á skaftið, tó væntar enn vetrarfriðingin, men

Kristian nýtt sítt hegni sum handverkari, honum hevur dámað væl at floti, og hann hevur framvegis seyð úti á Oyri, har hann dagliga vitjar, og sum hann hevur so nógv góð minni frá. Ikki minst skýmingarløturnar

Eisini í vetur hava teir verið og tikið seyð upp, sum teir meta, at hundur hevur verið eftir. Eftir hesa hendingina, er komið fram, at tað eru fleiri, sum sakna seyð og sum teir hava illgruna um, at hundar

bygdini. Hann hevur altíð verið ein hjálpandi hond hjá pápanum, bæði tá tað kom til post, haga og seyð. Hann tók so yvir eftir pápa sínum, júst sum Kjartan gjørdi fyri mongum árum síðani, eftir pápa sínum

gjørt. -Heilt frá tí fyrsta, eg minnist, kendi eg eitt tómrúm í mær. Tímdi ikki sum barn at takast við seyð og annað meira handaligt. Men tónleikurin gjørdist tann stóri áhugin. Og tú kanst ætla, at eg fekk

gamlar dagar, tá ið vit vóru í Sandvík, og um hvat abbin lærdi okkum. Teg lærdi hann at reka og fletta seyð, meg lærdi hann at binda, tá flenti tú. Leon Gunnar var fittur og hjálpsamur drongur. Hann hjálpti

? Jú, mær dámar væl at fáast við seyð. Eg gangi á fjalli, bæði her í haganum og í Elduvík, og um heystið fletti eg. Petur Skeel sigur, at Karl Høgni kennir væl seyð, og hann er at kalla hvønn dag í s [...] men sýni heldur seyðin sjálvur. Tað, sum er avgerandi fyri meg, er, um vit hava føroyskan seyð ella útlendskan seyð í haganum. Petur Skeel Skarðsá hevur áður verið frammi við síni hugsan um viðurskiftini

tá ið hann nú um vikuskiftið sá, at ærin hevði lembt eitt lamb afturat. Hann hevur fingist nógv við seyð, men hann sigur, at hann heur ongantíð verið úti fyri, ella hoyrt um ær, sum hevur lembt tvey lomb