serliga ansin hesa fyrstu tíðina. Men umframt bilførarar, so setir hetta eisini serlig krøv til foreldur. Ferðslutrygd mælir til, at foreldur venja skúlaleiðina við børnunum, áðrenn skúlin byrjar. Hetta
børnum kunnu tryggja, at tað fer at eydnast. Tí megna foreldur ikki at leggja tað niður í síni børn, so er støðan vónleys. Men velja foreldur at hesum børnum at síggja millum fingrarnar, um tey
ung fólk at taka part av útbúgving í Føroyum, og hvussu samgongan ætlar at tryggja ungum og eldhugaðum nýútbúnum fólkum neyðugu vælferðarrættindi, sum tú hevur í øðrum londum, tá tú
almennum umboðum, so er einki argument fyri at víkja undan javnstøðulógini. Embætis(manna)veldið megnar eins væl at finna skikkaða kvinnu sum mann. Men trupulleikin er og verður hin sami: Har
gamla barn roykir dagliga, tað kann ikki metast sum annað enn vanrøkt. Gamaní eru tað ikki øll foreldur, sum hava tamarhald á sínum børnum. Men tað kann ikki passa, at fimta hvør familja ikki klárar
vit tikið eitt stórt fet fyri at varðveita mál okkara. Vit kunnu bara vera fegin og errin um, at eldsálir hava verið, sum í sínari tíð bjargaðu okkum málið við hepnu stavsetingini hjá V. U. Hammershaimb
inum møttu ikki til arbeiðis hendan dagin, og tí fall tað við einum braki. Brent barn ræðist eld, og tað kann vera tað, sum eyðkennir Høgna Hoydal í løtuni, at hann ikki risikerar, at eitt
siga: frá orðálvi til ull«. Vit eiga at fegnast um, at vit hava slíkar eldsálir. Tí tað er slíkur eldhugi, sum nørir um mentan okkara málsliga. Tað er sagt um Jonhard Mikkelsen, at tá hann ikki slapp
fullfíggjaðar greiningar av, hvat hednir við roykinum, um eldur kemur í inni í tunlinum. Í eini rýmingar- og bjargingarætlan í sambandi við eld í tunlum er ein týdningarmikil partur, hvussu ventilatiónin
proportinal við samveru millum foreldur og børn. So her er bara hjá foreldrunum at taka seg saman. At foreldur lata slíkt um seg ganga, at skúlabørn bæði kunnu roykja og drekka regluliga, [...] níggjunda flokki roykir dagliga og enn fleiri drekka javnan ber boð um, at at stórur partur av foreldrunum vanrøkja síni børn. Her eiga álvarslig stig at verða tikin – bæði við atliti at børnunum,
