Tølini eru ræðandi. Ein stórur partur av ungdóminum flytur av landinum, og bara ein brotpartur kemur aftur. Soleiðis hvørva eini 150 fólk árliga úr føroyska samfelagnum. Og hetta eru ung fólk, sum annars høvdu stovnað familju – og soleiðis kundu økt fólkatalið við teimum 2,5 børnunum, sum føroyskar kvinnur føða í miðal. Bara ein slíkur árgangur hevði við miðalburðartalinum kunna vaksið til 525 fólk eftir nøkrum árum.
Fráflytingin hevur tí ómetaliga stóran týdning – og hon er grundarlag fyri tí búskaparvøkstri, sum løgmaður so javnan tosar um. Men boðið hjá løgmanni upp á loysnir er hvørki greitt ella ítøkiligt.
Løgmaður staðfesti, at fólkatalið frá at hava vaksið í nøkur ár er farið at minka. Hann staðfesti, at tilflytingin til Føroya er minkað, meðan fráflytingin hevur verið støðug.
Hansara boð var, at vit mugu skipa samfelagið soleiðis, at tað er lokkandi hjá fólki at flyta til landið, og at her skal vera gott at vera hjá familjum við børnum.
– Til hetta krevst, at vit fáa fleiri spennandi arbeiðspláss, nøktandi vælferðartænastur, góðar útbúgvingarmøguleikar, umframt góð frítíðar- og mentanartilboð. Fyri at røkka hesum málum krevst búskaparvøkstur, segði løgmaður.
Hann vísti síðani á ymisk yvirorðnað mál – og at hann í næstum fer at seta ein bólk at útgreina og gera eina heildarætlan við átøkum, ið skulu setast í verk fyri at skapa fólkavøkstur – og at hann fer at samráðast við allar flokkar um málið, tí tað krevur breiðar semjur.
Bara tað, at um 1.000 hava valt at siga Føroyum farvæl, meðan løgmaður hevur sitið í starvinum, átti at fingið samgonguna at tikið hetta málið í størri álvara enn at tosa í yvirskriftum. Vit kundu hugsað okkum at fingið eitt boð upp á, hvussu landsstýrissamgongan hugsar sær at fáa fleiri ung fólk at taka part av útbúgving í Føroyum, og hvussu samgongan ætlar at tryggja ungum og eldhugaðum nýútbúnum fólkum neyðugu vælferðarrættindi, sum tú hevur í øðrum londum, tá tú skalt út á arbeiðsmarknaðin. Hesi fólk sleppa eitt nú ikki upp í ALS skipanina, og verða tí verandi eitt nú í Danmark, meðan tey søkja sær starv.
Tá hava føroyska samfelagið sagt teimum, at vit hava ikki brúk fyri tær – eins og tá vit senda ungdómin uttanlands at lesa.
Konkret boð uppá, hvat vit skulu gera her og nú, tað hevði verið munin frægari enn orðavavstur um at seta bólkar og breiðar semjur.
