Smyril Line, um tað er í vanda fyri at fara á heysin. Tað er bláoygt at siga, at um Norrøna glapp okkum av hondum, so kom bara onkur annar. Tí tað kom eingin annar. Eingin annar er líka »býttur«
fyri tíð síðani at heiðra onkran av teimum, sum høvdu lagt lunnar undir átakið, og sum høvdu gjørt okkurt serstakt. Mikkalina Glas framleiddi átakinum tríggjar stórar einglar, sum skuldi gevast sum
okkum sjálvum sum einstaklingum – fyrst eg, so eg, og so aftur eg, og øllum aldunum, sum skola yvir okkum, har vit øll harafturímóti skulu gera akkurát tað sama: Øll skulu renna, ongin skal roykja, øll
kom áðrenn skriftmálið, og at talumálið burturav er týdningarmesta amboðið hjá hvørjum einstøkum av okkum at samskifta við. Vit vita eisini, at skriftmálið hevur ómetaliga stóran týdning. Tað er sjálvt
renna aftaná teimum. Tað kennist strevið. Fyrstu løtuna eftir hvíldina var tað eitt sindur betri hjá okkum. Men so tóku teir yvir aftur, og tá ið teir høvdu økt um leiðsluna, so var einki at gera, hóast
ein. Tað var á útivølli ímóti B36 í 2. umfari. – Teir vunnu 4-0, og sum tølini siga, so smurdu teir okkum av. Vit vóru stutt sagt spældir út av vøllinum, staðfestir Víkingavenjarin Jógvan Martin Olsen
atkvøðast skal. Men longu nú fari eg, sum tingmaður floksins, at gera greitt, at avgerandi ráðgeving okk-ara verður tikin út frá hvussu umstøðurnar hjá tí fólki, sum her skal búleikast eftir fólkaatkvøðuna
formaðurin í havnanevndini hjá Tórs-havn-ar Býráð, Torfinn Smith í øllum førum. ? Kemur eitt ynski frá okk-ara bjargingartænastu um at fáa ein skjóttgangandi bát til endamálið og eitt høl-i-ð, so ivist eg ikki
at líkarætturin, hann verður køvdur. Tann rættur, sum Føroya Javnaðarflokkur longu í 1959 tryggjaði okk-ara eldri og sum hevur verið til gleði og tryggleika fyri okkara eldru, hesin tryggleiki hongur í einum
til tær prís- og lønarbroytingar, sum eru framdar síðani 1959. Hetta er eitt álvarsmál, og hetta er okk-ara mál og við at gera nakað við hetta, og soleiðis vilja vit vísa, at okkara flokkur aftur er á beinari
