ODDAGREIN: Forma motivini eftir tørvi

Tað liggur í skrivandi stund í kort­u­num, at vit fara at fáa eina minn­i­luta­stjórn, sum skal stýra land­i­num fram til val­ið, sum kanska verð­ur í sep­temb­er. Mið­flokk­ur­in vís­ir á­huga at blíva ein bein­leið­is part­ur av lands­stýr­i­num, með­an Poul Mich­el­sen í Fram­sókn sigst vera á­hug­að­ur í at stuðla sam­gong­uni fram til valið.

Tað kann tykjast naivt, at ein minn­­i­­lut­­­a­stjórn skal kunna fáa stór­mál í­gjøgn­um, sum ikki ber til við eini breið­ari sam­gongu: Nevnd hava verið fisk­i­vinnu­re­form­ur, komm­unu­re­form­ur­, skúla­re­form­ur og pen­sjóns­re­form­ur.
Sum vit hava nevnt so ofta, so hevur Fólk­a­flokk­ur­in havt so gott tak á hinum trimum stóru flokk­u­num, at tað hevur ver­ið fisk­i­vinn­u­pol­i­tikk­ur­in hjá Fólka­flokk­inum, sum hev­ur ver­ið førd­ur í øll­um sam­gongum sein­astu fimt­an ár­ini – und­ir fýra yms­um løg­monn­um. Hes­in pá­stand­ur er sjálv­andi ein pol­it­isk eyg­leið­ing, sum nú fer at vísa seg at vera sonn ella følsk. All­ir hin­ir flokk­ar­nir hava tosað um at broyta við­ur­skift­ini – og all­ir tykj­a­st so ella so tosa við ein­ari tungu. Tí er laga­liga løt­an júst nú, kunnu vit siga. Nú kunnu teir flokk­ar, sum finna sam­an utt­an um Fólk­a­flokk­in gjøgn­um­føra henda fiski­vinn­u­re­form­in, tað veri seg okk­urt slag av til­feing­is­bú, til­feing­is­gjaldi o. s. fr.
Í løtuni tykist eisini at forma seg ein samgonga uttan um gomlu fullveldissamgonguna. Fólka­flokk­ur­in verð­ur sett­ur utt­an fyri alla á­virk­an, um ný­val ikki verð­ur nak­að skjótt. Hin­vegin sær Tjóð­veldi út til at verða enn meira iso­ler­að, enn tey hava ver­ið seinastu átta árini.
Um løg­maður klár­ar at telva seg til eina sam­gongu við Mið­flokk­i­num og við Fram­sókn sum stuð­uls­flokki, so kann hann prógva, at hann kort­ini er ein sterk­ur leið­ari, sum klár­ar at fáa pol­it­iska á­virk­an.
Tað kemur væl við hjá Javn­að­ar­flokk­i­num, um nýggi for­mað­ur­in klár­ar at vísa á nøk­ur úr­slit síðstu mán­að­ir­nar fram til val­ið. Hann hev­ur klár­að seg væl við at vera sið­i­lig­ur og ró­l­ig­ur. Mið­flokk­ur­in kann bara spæla við sam­gongu­ætl­an­u­num – og so tryggja seg við at leggja fót fyri mál­um sum at bryggja sterkt í Før­oy­um, hvar út­hurð­in í Rús­ini skal vera og tryggja sær at fost­ur­tøk­u­lógin ikki verður linkað. Mál, sum hinir klára at svølgja. Reint sosialt er Mið­flokk­ur­in ikki øðr­vísi enn Javn­að­ar­flokk­ur­in og Sam­bands­flokk­ur­in.
Poul Michelsen fær tað burturúr, at hann vinn­ur tíð fram til val­ið – og hann fær hild­ið Fólk­a­flokk­i­num í skamm­il­króki so leingi sum gjør­ligt.
Pol­i­tikk­ur snýr seg – tá alt kem­ur til alt – um vald, tí vald gev­ur á­virk­an – og skapar broytingar. Motivini verða form­að so hvørt eftir tørvi.