treysti, at tvøramenn nú aftur fara undir biograf í klubbanum. ? Vit hava oftari og oftari merkt at saknur hevur verið í einum biografi her suðuri, siga teir tríggir nevndarlimirnir í klubbanum. Hesin saknurin [...] tey saknaðu mest í Suðuroynni. ? Eini 97% a teimum høvdu biografin á listanum yvir tað, sum størsti saknur var í - uttan at biografurin var nevndur í spurningunum. Vísa nýggjar filmar Men teir eru eisini
hvør politikkur skal rekast á mentunarøkinum í Tórshavnar kommunu. - Eins væl og tað hevur verið saknur í álitum um barnaøkið, eldraøkið og onnur øki hava vit saknað eitt álit á mentunarøkinum. Okkum vantar
sorg kring landið og í grannalondunum við, táið feigdarboðini spurdust. Eisini hjá LV var stórur saknur. Tá segði til dømis ørindagentan hjá LV hesi orð: »Var hetta skrivstovustjórin?! Táið eg komi út
føroyameistaraheitið ikki minni enn fýra ár á rað. Spælarar eru farnir síðani tá, og serliga hevur saknur verið í John Petersen í álopinum og Jens Martin Knudsen í málinum. GÍ er framvegis eitt av sterkastu
endast við tveimum teimum seinastu reglunum: ?Dýrmætan førning frá fedrum vit fingu í kova. Stórur er saknur, nú hesi í moldini sova.? Petur Jacob Sigvardsen hevur sanniliga sett teimum eitt virðiligt minni
føroyskum heimi. Alma og SEV Í tilmælinum viðvíkjandi almannaverkinum (p. 64f) er rættiliga stórur saknur í eini eins nágreiniligari viðgerð sum kommununevndin hevur gjørt á skattaøkinum. Tað er m.a. eitt
eina stóra umlegging, soleiðis at arbeiðast kan meira miðvíst fram ímóti øktum inntøkum á økinum. Saknur hevur leingi verið á eini miðvísari ætlan í ferðavinnuni, har ymisku áhugabólkarnirnir, so sum g
har hann tosaði við rithøvundar um teirra starv og verk. Tað vóru góðar sendingar og tað er avgjørt saknur á slíkum umrøðum í dag, sigur Lydia Didriksen. - Forløgini eiga eisini eina uppgávu út um tað at
g av Føroyum sum so! -Vit listafólk hava ilt við sjálvi at stíla fyri framsýningum í útlandinum. Saknur er á onkrum, sum kann samskipa hetta. Kári Svensson vísir á, at listafólk í Føroyuum gera sanniliga
og Kirstin í Havn og hesar løtur fara altíð at standa sum dýrabar minni fyri meg. Tað verður ein saknur at koma til Havnar og ikki kunna fara at vitja Hans Petur. Eisini kendist tað so svárt at koma til