hann. 51 ára gamal, í besta aldri, altíð í gongd við okkurt, hevði seyð, hoyggjaði, var væl fyri, nei tað kundi ikki passa. Men tá jeg so ringdi á sjúkrahúsi, hansara arbeiðspláss, tá kundu tey vátta syrgiligu
landsstýrismaðurin um mátan, hetta landsstýrið arbeiðir við pensjónsviðurskiftunum hjá fakfelagslimunum. Nei, fakfeløgini skulu ikki billa sær nakað inn, sigur landsstýrismaðurin: »Tí tá samanum kemur noyðast
gjørt. Skulu teir sleppa at drepa hval, tí teir síggja øðrvísi út? Eru teir minni mentaðir enn vit? Nei, Johan, kom niður á jørðina, og vev ikki alt upp í ein vavgreyt. Lat vera við at spilla íslendingar
hesi yndisligu, fittu skálahønuni og hvørva fór med alla hennara heimføðisliga mynd av Skálakøsti. Nei, dreymurin um alt tað góða í Skálakøsti, skuldi eingin taka frá henni. Hon var eitt sera gott umboð
flokki eisini. Hetta royndu vit at fáa í lag fyri tveimum árum síðani, men skúlamyndugleikarnir søgdu nei, sigur Jacob Vestergaard. ? Eg havi tað fínt við málið, sum tað er í løtuni, men tað kann hugsast,
politiski myndugleikin at fylgja hesum ynski, og arbeiði eigur at verða gjørt til fulnar. Um fólkið sigur nei, so eigur politiski myndugleikin at fylgja hesi niðurstøðu eisini. Uttan mun til, hvør samgonga er
um tær skulu standa seg í kappingini, hava teir so til fulnar prógvað, at teir ikki hava skil á. Nei, tann einasti parturin av vinnulívinum, sum kann tykjast at fáa nakað burtur úr tí danska studninginum
sjálv trýr sínum egnu orðum, vísir Rúna Sivertsen at enda til ein hulduserfrøðing sum sannleiksvitni. Nei, trímenningurin. Her fert tú alvorliga skeiv. Føroyingar hava skilt spurningin, men vilja vísa tær
á hesa tíðina. Tá var ikki sum nú. At bjóða sjeikum inn, var ikki tað fyrsta tú gjørdi tá á døgum. Nei, onkur lítil mussur afturundir einum húsaveggi, ella um tú vart heppin, ein løta á køksbeink-inum;
Útvarpið hósdagin. Hann helt, at »formaðurin hekk í einum klønum tráði«. Men at skifta formannin út, nei tað bar ikki til. Nú er man partur av eini samgongu og tað skal nógv til og alt hatta har? So Hergeir