barn sítt – sama nær og í hvørjum sambandi barnið er deytt. Hóast felagið pinkubarnadeyi ikki er til longur, vilja vit virka fyri at gudstænastan í november altíð verður ein fastur siður, sigur Anvør Nielsen [...] ð verður sum ein vanlig gudstænasta. Men tað verður eisini møguleiki hjá teimum, sum hava hug til tess at tendra eitt ljós, fyri tí barnið, ið farið er. Í dag liva vit í eini mentan, har vit dagliga skulu

hendan dagin tey fólk, sum doyðu á sjónum í farna árinum. Felagið Pinkubarnadeyði, sum tó ikki er til longur, tók stig til slíka minningartgudstænastu fyri deyð børn á fyrsta sinni í november í 1997. - Undirtøkan [...] deyða barn sítt ? óansæð nær og í hvørjum sambandi barnið er deytt. Hóast felagið ikki er aktivt longur, vilja vit virka fyri at gudstænastan í november altíð verður ein fastur siður, siga fyrireikararnir [...] Minningarhaldið verður sum ein vanlig gudstænasta. Tað verður møguleiki hjá teimum, sum hava hug til tess at tendra eitt ljós, fyri tí barnið, ið farið er. Í dag liva vit í eini mentan, har vit dagliga skulu

kenslum, meðan tað í dag verður lagdur dentur á, at tosast skal mest møguligt um sorgina. Tess meira, ið verður tosað, tess skjótari lættir. Hetta havi eg eisini roynt í samband við Acorn vanlukkuna. Fyri fyrstu [...] , og sum minnast so langt aftur. Tað var jú ringt at skilja, at yvir 20 mans knappliga ikki vóru longur, og tað í eini tíð, har roknað varð við, at trygdin á sjónum var ein heilt onnur, enn hon var bert

næsti bústaður. Lívið byrjaði í smáum korum, har hart arbeiði og sparni stóðu fremst á skránni til tess at yvirliva. Ein veraldarbardagi og tvær heimskreppur settu sín dám á. Tá vit børn sóu dagsins ljós [...] síðsta, og vóru sunnudagarnir ofta brúktir til ein biltúr oman á bryggjuna, tí beinini bóru honum ikki longur. Tá vit skiltust ein slíkan dag, vóru orðini ofta: "vit síggjast", og svarið hjá honum kom við tað

tá vit frættu, at Emma var farin. Hugtungt er, nú okkara elskaða kona, móðir, systir og omma ikki longur er millum okkara. Seinastu árini var Emma nógv merkt av sjúku, men kortini komu hesi boð sera dátt [...] umhugsni – altíð góð hjá hennara nærmastu at heita á; holl í ráðum og í lívsvísdómi. Tí verður saknurin tess størri fyri okkum, ið eftir sita. Vit minnast Emmu sum eina gløgga fyrimynd, ið hevði nógvar góðar

men vit eiga eina livandi vón (1. Tess. 4,13-15). Eg heilsi tykkum við hesum sangi úr GFS. nr. 702. Skjótt skal ljóða sigursongur, heima hjá tær, eingin skilnaður er longur heima hjá tær, eingin sorg skal

Góða langomma, kjarnin í okkara kæru familju. Saknurin er stórur, nú tú ikki longur ert millum okkara. Men tú ert í mínum tonkum. Eg sakni títt smíl og tín látur. Títt heita klemm og ikki minst títt positiva [...] tann fyrsta, sum kom framvið. Ja, løtuna átti tú og neytst hana saman við teimum, sum høvdu tíð til tess. “Kemur tú ikki at vitja ommulang skjótt?” spurdi tú altíð og hugdi beint inn í eyguni á mær við tínum

tykkum øllum, og sínum ommubørnum ikki at gloyma. Eftir at Jórun ikki kom heim til mín longur, ikki var stuðul longur, møttust vit ikki so ofta og snakkaðu ikki so nógv saman. Men hon var altíð líka blíð [...] Hon var stillfør, ein fjálgur persónur at vera saman við. Hon dugdi væl við Rúnu. Um tíð var til tess, hevði hon ruddað køkin í eini handavending. Gita, um eg var glað? Ja, ordilig og ófør var hon eisini

hvøkkur, tá deyðsboðini bórust. Meira livandi eitt menniskja enn Vilhelm, skal ein leita leingi eftir. Tess størri kennist missurin. Hann var ein fastgrógvin partur av Javnaðarflokkinum alt síðan landsfundin [...] allarflestu hesi 65 árini. Vilhelm var føddur í Klaksvík í 1942 og var sostatt 79, nú hann ikki orkaði longur. Hann var sonur Estrid, sum var ættað úr Sørvági, og Bethuel Johannesen, skipara í Klaksvík. Hann

átkið ber við sær, at roykingin tískil ikki longur gerst nátúrliga valið, tí hon krevur ein eyka innsats. Tí er ikki líka lætt at vera dovin roykjari longur. Selektivur moralur Tá tað snýr seg um boð um [...] boðskapurin. Átøkini ímóti royking á almennum støðum hava tó tikið dovnu síðuna í álvara. Ikki ber til longur at festa sær í har tú ert. Treytin er, at tú førkar teg, helst ein góðan tein, áðrenn tú kanst njóta [...] søkini um at halda uppat at eta grind. Og júst hetta váttar kanska okkara moralska selektivitet: At til tess at broyta moral, er oftast neyðugt at taka onnur atlit, enn bert einstøku moralsku søkina, inn í myndina