aftur við borðinum. 2. Fólk liva yvirhøvur longri, og við aldrinum fylgja vanliga sjúkur við bæði til likams og sálar. Fólkasamansetingin broytist, og eru fleiri stórir árgangir av eldri fólki, til dømis k

koyrikortið, tí hann koyrdi fullur. Avleiðingar av øðrum slag settu eisini síni fingramerki á hansara likam. ? Eg fór at hugsa meir og meir um sjálvt lívið. Og eg sá meir og meir, at tað lívið, eg livdi, ikki

Nú er hásummar í Føroyum. Her grør um gangandi fót. Ljósa summartíðin lættir og fríar sál og likam. Nú er tíðin at dansa. Skipað verður fyri dansinátt leygarkvøldið 11. juli. Tað er aftur okkara vakra

møguleikan at ganga í okkara vøkru náttúru meðan tit kunnu og orka. Tað er lekidómur fyri bæði sál og likam. Sleppið tykkum niðanfrá úr bensinosanum. Ein tøkk til tykkum, sum eru við at skipa fyri slíkum ferðum

men fer av vøllinum. Tíbetur var slætt, men flogfarið koppar og brítur annan veingin. Ongin fekk likamligt mein av hendingini, men fleiri fingu skelk. Langunnar speisemi. Hóast flogóhappið ikki hevði nakað

aftur til tess aldrin at skiljast. Apostulin orðar hesa vónina soleiðis: »Og til eru himmalsk likam og jørðisk likam; men ein er dýrdin hjá hinum himmalsku, og onnur hjá hini jørðisku. ? Ein er ljómi sólarinnar [...] syrgdu hin deyða, og ætlaðu at minnast Meistaran Jesus. Vísa honum hin seinasta heiðurin og salva likam hansara. Tær stúrdu fyri løtuni og tosaðu sínámillum um, hvør skuldi velta hin stóra steinin frá grøvini

stórar, figgjarligar trupulleikar at stríðast við. ­ Tað er ikki yvir at dylja, at tað tærir báði likam og sál at arbeiða undir so vánaligum umstøðum. Og í fyrrárið skrædnaði heilt, tá ið vit fóru í aðru

sum broyting, frá møguleika til veruleika. Aristoteles grundgevur ta kvantitativu rørsluna (eitt likam flytir seg úr einum stað í annað) kvalitativt, tvs. sum eitt skiftið frá einum slag av veran til eitt

menniskjað: tú ert samgildið, sum ger meg og teldubant nervar á óvirkin minni (?samrøða millum sál og likam?) Við teldu- og fjølmiðlaorðunum - forrit, skíggi, teld o.o - tekur savnið upp nakað av tí mest aktuella

Harra Konig, vilja tygum savna regn í hattin; vit mugu hava okkurt at vaska barnið í.? Hann legði likam og sál í sítt arbeiði. Eyðmjúkur og kærleiksfullur stóð hann har undir tak-skegginunm hesa stormfullu