orsøk. Tí seinnapartin mikudagin komu teir fram á eina bumbu mitt í stykkinum, teir gróvu út. ?Eg visti av ongum fyrrenn hon kom undan í moldini, sigur Martin Dalá, sum koyrdi maskinuna, ið gróv stykkið

urin sama uppskotið aftur fyri tingið, nú kallað: Fyrireiking til setan av stjórnmálanevnd. Eitt visti Javnaðarflokkurin, ið hvussu so er, og tað var, at Sambandsflokkurin fór ikki at taka undir við einum

fjør spældi EM-dyst í júst Sarajevo var eitt sindur av fýrverki á leikvøllinum undan dystinum. Tá visti eitt av starvsfólkunum á einum hotelli nærindis at siga, at tvær edlri kvinnur høvdu tveitt seg skerflatar

harmast. Tíðindini um, at Fiskavirking søkir eftir søluleiðara, komu sum ein bumba hóskvøldið. Ongin visti av nøkrum. ? Fiskasølan var ikki kunnað. Og tað varð nevndin heldur ikki. Tað er so sjálvsagt undantikið

tíggju minuttir av fýra, tá vit hoyrdu onkran rópa uttanfyri, at onkur var dottin á sjógv. Eingin visti rættiliga hvat var hent, men vit fóru beina leið oman í fjøruna, sigur Høgni Mohr. Eitt lítið høvd

við áhoyrarunum í Gøtu dagarnar 18.-20. juli í ár. Silvurdrongur Tá ið Silvurdrongur kom á banan visti tú skjótt, at her var ein av hasum heilt serligu, sum tú um 20 ár enn fert at práta um. Ein slóðbrótandi

semingsmaðurin segði, at av tí at Sonja Jógvansdóttir ikki hevði verið við til samráðingarnar, so visti hann ikki, hvørja støðu hon hevði. Men um tað var ein eitt av forfólkunum, sum hevði úttalað seg soleðis

heilsa teimum. Aftaná havi eg hugsað, at tað var sum um tú vildi siga farvæl fyri seinastu ferð, tú visti nokk hvønn veg tað gekk, og tað bleiv eisini títt seinasta farvæl til okkum her á fold. Men ein dag

við teg. Frá tí at eg var heilt lítil, ringdi tú og segði frá, at nú hevði tú gjørt súpan, tí tú visti, at tað dámar mær so væl, og meðan eg át, plagdi tú at syngja »hví man tað vera so hugnaligt í kvøld«

veruligu ynskjum um bata hjá teimum verjuleysu, og at hon ongantíð tók eitt nei fyri eitt nei, tá hon visti betri, og tískil var tað at stríðast fyri ”góðu sakini” hennara aðalmál. Eg og maðurin Sigfríður hugsa