fyri skattgjaldaran sum úrslit. Landsfundurin frámælir samanleggingum av stovnum, skúlum kommunum v.m., uttan at grundleggjandi kanningar av møguligum fylgjum fyrst liggja á borðinum. Stuðul til løgtingsmenn
sum kunnu nýtast at hita smærri eindir ella býlingar við - jarðhiti, sólorka, biogass til fjarðhita, v.m. Tøkniligar loysnir til fiskivinnuna Ímeðan ein triðingur av okkara oljunýtslu fer til at hita bústaðir
Staket.” Abbi mín, Johan Vilhelm Mohr, keypti Skansagarð við ”Torvskærerrettigheder i Aaleskjærshaugen v.m. fra dødsboet efter Jens Davidsen og tidligere afgangne Hustru Maren Margrethe Johannesen” tann 1.
podingar. (Kannað verður eftir MRSA við at poda í eitt nú búldum, sárum ella opum (nøs, endatarmi v.m.)). Ein annar ítøkiligur tilburður á Landssjúrkahúsinum hevur ført til, at allir sjúklingar heilt aftur
tænastøði fyrst og fremst innan tey bleytu virðini – barnaansing, skúlar, eldrarøkt og frítíðarvirksemi v.m. Hetta góðtaka hvørki kommunurnar ella borgararnir. Og hetta er ikki vegurin fram, skulu vit hava nakra
fíggjarlóg í ½ ár, óstabiliteti í politisku skipanini, dýru oljuni, hækkandi matvøruprísum, hækkandi rentu v.m., so kemur fíggjarmálaráðharrin Karsten Hansen í fjølmiðlarnar, og fyrsta hann boðar frá, er, at nú
skal fevna um átøk fyri skipaflotan, framleiðslu á landi, almennar bygningar, privatu húsarhaldini v.m.. Málið er bæði at taka okkara part av ábyrgdini fyri at steðga veðurlagsbroytingunum, men ikki minst
Sanatoriið fekk eina nýggja uppihaldsstovu til sjúklingar og vitjandi við nýggjum innbúgvi, gardinum v.m. – Alt tað gamla varð brent ella tveitt burtur. Kanska skrivingin hjá omanfyri nevndu trimum næmingum
i Hvat er so hent fyri tann vanliga borgaran? Eru krepputiltøkini, so sum punktgjøld, oljuavgjøld v. m. tikin burtur, ella skulu hesi halda fram eftir loysingina, hóast sagt verður at landskassin flýtur
løgreglu, dómsvald, uttanríkistænastu, verju, kirkju, útbúgvningarstuðul, útbúgvingar, krígspensjón v.m. So hóast blokkur=lánsgjøld, so resta fleiri hundrað milliónir kr. í, men fullveldið skal ikki ganga