og systkjunum annars. Bæði sum ung, og seinni sum búgvin kvinna, hevur Mirjam luttikið á nógvum ymiskum plátu- og fløguútgávum, og mundi hon nokk gerast kendast fyri luttøkuna saman við Myrnu og Sofusi [...] valt sangir, sum henni hevur dámað sera væl at sungið seinastu árini. Í samstarvi við Jóhan við Neyst úr Klaksvík, sum hevur umsett flestu sangirnar, hevur tað eydnast at samla hesar sangir saman og geva

skeyt eftir teimum ungu á Utøya. 300 listafólk frá 46 ymiskum londum hava luttikið í eini altjóða kapping at finna rætta minnisvarðan. 67 av hesum vóru úr Noreg. Jonas Dahlberg sigur, at hann fekk íblástur

gløgg, mintist væl, hevði arbeitt mong ár í Landsstýrinum, tessvegna kom hon ofta í bløðini við ymiskum vegleiðingum, tá ið hon helt, at eitthvørt ikki var rætt endurgivið. Tó kendast, haldi eg, hon man [...] geva eina bók út um bundnaturriklæðir fyri at varðveita hetta aldagamla kvinnuplaggiið. Elsa Bærentsen úr Nýggjustovu í Kvívík, sum nøkur ár sat í nevndini fyri Føroyskt Heimavirki, gav í hesum árum av sínum

og fortaldi hann eisini um kynstrini hjá ymiskum monnum at fortelja, millum annað pápa sínunm Martin Joensen. Samdir vóru vit báðir at kynstri at fortelja søgur úr lívinum var eitt virðismikið kynstur at

Havn. Tá hann var liðugur, fór hann at sigla sum stýrimaður við ymiskum skipum, m.a. við Orion, Jupiter og Beinir. Jóa fekk sær konu úr Fuglafirði, Gudny, dóttir Judith og Grias Ellingsgaard. Tey fingu [...] kendist so veruleikafjart og ikki er lætt at siga, hvat fer ígjøgnum eins høvur eina slíka løtu. Jóa var úr Syðrugøtu, næðstelstur av fimm sytskjum, sonur Mariu hjá Sáru og Eiðis Hans Jacob, og Esmar, hjá Lenu

gerast knettir og frikadellir. Tað vóru nógvir munnar at metta. Mamma var altíð heima, tá vit komu úr skúlanum. Stákaðist hon ikki í køkinum, so var hon í kjallaranum og vaskaði klæðir. Tá mamma var 50 [...] arbeiddi í vevstovuni, har hon vav toy til føroysk skjúrt, og eisini vav hon nógv viskustykkir í ymiskum litum. Hetta dámdi henni ógvuliga væl, tí har kom hon eisini saman við nógvum fólki. Hesi seinastu

føroyska útisetaumhvørvinum í Keypmannahavn at Tórálvur bleiv ein kendur og sera væl umtóktur í samkomum av ymiskum slag. Hann var í 1968 við til at stovna Føroyskt Felag í Ballerup, sum skuldi vísa seg at blíva [...] onki annað virksemi at mentunarligum og veitslukendum var í Keypmannahavnarøkinum. Her, og seinni í ymiskum øðrum samanhangi, bleiv hann serliga kendur sum kvøðari og kvæðaskipari av Guds náði. Uttan at ganga [...] vælveru. Men eisini skal nevnast Nátaklubburin, har vit 10 mans einaferð um árið møttust og fingu lírar úr Skúvoy og nú seinastu árini Seniorklubburin, har vit saman við fleiri øðrum einaferð um mánaðin hittust

hann lærari í steinslíping, horn–, bein- og silvurarbeiði í umleið 18 ár. Kvøldskúlin helt til í 33 ymiskum bygningum í kommununi og Musikkskúlin í tveimum, so tað var víða um at fara hjá Tóra. Hann skuldi [...] Hann var góður við allar kirjur og samkomur, og sat hann mangan millum áhoyrararnar. Tórur bleiv borin úr Havnar Kirkju 30. november við sanginum: Jesus til vár sálargagn. Vit hugsa um tykkum, sum sakna.

gav okkara sorgarbundnu sálum eitt klemm. Á veg úr Føroyum til Danmarkar til tína jarðarferð festi eg hesa kvøðu til tín á blað: Áirnar er fyltar við tárum úr erva, hvør tindur klæddur í hvítt brúðarlín, [...] Árið byrjaði við sorgarboðum úr Ikast um, at tú, kæra vinkona, var farin foldum frá bert 47 ára gomul. Boðini komu ikki heilt óvæntað, tí síðst í november fekk tú boðini um, at nú var eingin viðgerð at [...] vakrari og klárari – henda myndin, sum byrjaði at taka skap, longu tá ið tú sum 11 ára gomul flutti úr Danmark til Glyvrar saman við mammu, pápa og beiggja tínum. Eg minnist, hvussu vøkur tú var, og at

hann starvaðist til hann fekk prestastarv í Fuglafirði í 1956. Torkil giftist við Ingu Midjord, eisini úr Vági, og fingu tey fýra børn: Páll, Tordis, Heina og Johan. Meðan Torkil las í Keypmannahavn, arbeiddi [...] rin og umhvørvið har, vóru eitt satt paradís fyri okkum børn. Í prestagarðinum samlaðust nógv børn úr grannalagnum, og har leiktu vit frá morgni til myrkurs. Inga mostir syrgdi fyri øllum. Var og er enn [...] og hugtók hann bæði vaksin og børn. Um kvøldarnar, tá vit børn vóru løgst, segði hann ofta frá ymiskum tilburðum, bæði slíkum hann sjálvur hevði upplivað og somuleiðis frá gomlum døgum. Ofta sníktu vit