prædikurnar hjá Viderø, presti. Hugaligt var at hoyra, tá málkøni Niklas Andreasen, sáli, ættaður av Sandi og Hjallgrímur mest sum kappaðust at taka til orðafelli á teirra felags máli. Elli kann bara lagnan

týsmorgunin 13. mai 2003, andaðist Gullbrand Simonsen av Sandi á Landsjúkrahúsinum eftir svára sjúkralegu. Gullbrand varð føddur 29. februar 1928 á Sandi, og var sostatt 75 ára gamalur, nú hann legði árarnar [...] Sandabrekkuni. Gullbrand gekk nógv upp í tað, sum hendi á Sandi, serliga í Støðni. Minnist, tá vit búðu niðri og telefonprátið fall á tíðindi av Sandi: altíð vóru útróðurin og líkindini fyrst á skránni. Gullbrand [...] árarnar inn. Gullbrand var sonur Emil Simonsen, í Króki á Sandi og Sigrid, f. Simonsen úr Norðadali. Í barnaheiminum hevði sangurin sítt stóra pláss, og tann skattin, ið har bleiv lagdur í Gullbrand og systkini

sosialhjálp at heinta, so tá var eitt at gera og tað var at fara til verka, Eplini blivu goymd niðri í sandi um veturin, so tá ið farast skuldi eftir eplum ella eftir torvi, og eg var meira kridlutur, legði [...] stóra gleði í húsarhaldinum. Eftir at vera forlovaður í nøkur ár, giftist tú við Odvør Viderø av Sandi í 1957. Tit gleddust um at fáa trý børn, Emil, Kristian og Hannu Mariu. Átjan ár eydnaðist tykkum

Anbjørn, sum hevur búð á Sandi, men tey seinastu árini hevur hann búð í Danmark, Mads Andrias, sum hevur búð í Miðvági, men hesi seinastu árini hevur búð í Noregi, Marjun, sum býr á Sandi og Poula, sum býr í [...] Gilstein var sonur Emil í Króki á Sandi, eftirnavnið var Simonsen og mamman var Sigrid Simonsen úr Norðradali, so dreingja- og gentunavn hjá báðum var tað sama. Sólborg og Gilstein áttu fimm børn, Emly

gingið varð væl um alt tað gamla. Eyðun og Haldur bygdi sær bát á ungum aldri, Marius, bátasmiðjurin á Sandi, bygdi bátin. Eyðun var serliga grammur, tá hann hoyrdi at grind var og til alt annað, sum eitt 1

eiga, og at Mikkjal fær úr at gera, tí lítlasystirin er komin. Og so er Mikkjal og ferðast heima á Sandi, og tað var ikki minni spennandi, tí har búðu vit. “Um eg hevði skula valt millum tíggju kranabilar

droyma okkum burtur í fremmand lond. Ella vit spældu »Korn« við garðin hjá Dunga Betty, bygdu hús úr sandi ella leitaðu eftir »leika« í ánni og goymdu hesi fínu postalínsbrotini í hjallinum. Inni hjá Miu og

svágrar sótu væl - hetta vóru gævustundir við skemti og práti so ymsastaðni frá sum úr Nólsoy, av Sandi o.s.fr . - og væl dugdu hesir at siga frá. Onkur spurdi eitt nú: “Hvussu var tað, at velja sær gentu

doyði av arbeiðsvanlukku og var hetta foreldrunum ein harður smeitur. Síðan er Kristian, sum býr á Sandi, Arthur, Ove og dóttirin Bára, haldi eg eri yngst. Tey fyrstu árini búði Bogi og Henrietta í Skopun [...] við vissu siga. Vit kendust frá barni av, hóast hann var nakað eldri enn eg. At vera og ferðast á Sandi, var mítt annað heim. Eg haldi, men ikki sikkurt, at “Sæborg” var fyrsta skipið, sum Bogi var við [...] íherdigur. Eitt, sum eg má nevna, heimbygdin Sandur stóð Boga nær, hann elskaði alt sum rørdist á Sandi, tað má eg siga var vakurt. Síðan kemur eitt mál í ljósmála, tað var Sandoyartunnilin. Var eg grammur

røkti í samfull 30 ár fram til 2015. Andrias var giftur við Katrini Zachariassen, sum er ættað av Sandi. Tey búsetti seg í Syðrugøta, og Katrin fekk starv sum lærari við Handilsskúlan á Kambsdali. Tey fingu