tað tolir tó helst eina endurtøku at skriva, hvussu teir fimm styrkisbólkarnir síggja út. So kann lesarin sjálvur gita seg fram til sín ynskisbólk. Bólkur A: Frakland, Svøríki, Spania, Kekkia, Týskland,

eldri. Tað er gamla bygdasamfelagið, sum eyðkennir meginpartin av skaldskapinum hjá Heðin Brú har lesarin fær innlit í gerandislív, lívsáskoðanir og hugburðin hjá tí gamla føroyinginum. Umframt fyrilesturin

Rithøvundum dámar at lumpa lesaran á henda hátt, og tað er mest sum ein sjálvfylgja, at tann gløggi lesarin varnast felluna og skilir. Men vavskíturin dettur, blindur og fundsørur, beint í grøvina, veipar

Nielsen, løgtingsmaður, Vágur Rúni Nielsen, sølumaður, Tvøroyri Ólavur Rasmussen, prestur, Tvøroyri Lesarin hevur ivaleyst lagt til merkis, at Óli Holm, landsstýrismaður tjóðveldisfloksins í mentamálum, er

lýsingarstovurnar og vit økja um kenningamonopolið, ið hevur merkt føroyska vinnulívið leingi nokk. Um lesarin nú hugsar, "møguleiki er enn fyri at lýsa í bløðunum, Lindini ella á Rás 2", má eg minna hann á,

uttan tó at fáa dygdir faðirs við sær. Ikki mangir versynir munnu gifta seg við slíkum í hyggju. Lesarin ger av um myndin er nýtilig í Føroyar/Danmark høpinum.

skoðan til at lýsa nútíðina. Men hetta hevði eisini nakað at gera við skrivihátt. Tann vanligi sf-lesarin hevði eina stirvna og siðbundna mynd av síni bókmentagrein: rúmdarfarið skuldi lýsast neyvt, við [...] sína uppgávu sum rithøvundur at leggja loysnir fyri lesaran, men at hann leggur tilfar fram, sum lesarin sjálvur skal arbeiða víðari við. Tað er sjálvsagt hetta, sum ger mangar av hansara tekstum merkiligar

Løgmanssteypið Áðrenn Sosialurin næstu ferð kemur á gøtuna, hevur lesarin helst longu fingið eina góða ábending um, hvørji mótstøðuliðini verða í teimum báðum steypafinalunum, sum verða leiktar um ólavsøkuna

hugtikin og lurtaði eftir honum. Á heimasíðuni hjá ROSA verða nógv rósandi orð skrivaði um Teit. Lesarin fær millum annað at vita, at føroyingurin, sum longu nú hevur framleitt tónleik til væl umtóktu

Valið prógvaði tað so ikki. Tað ber næstan til at siga, at valið prógvaði tað mótsetta! Nú heldur lesarin kanska, at eg eri ímóti javnstøðu. Yvirhøvur ikki. Eg haldi tað er púra beint av kvinnum at stilla