fyri. Av øðrum sangum, sum tey framføra kunnu nevnast: Hans navn skal kalles Jesus. Lær meg å bede, Gud. Det skal bli strømmer å nåde.
hun altså.” Ella sum ein sigur frá: ”Ja, hun var en færøsk klippe med en jernhård vilje og tro på Gud, men absolut ikke uden humor. For som hun en anden gang udtrykte det: “Uden humor havde jeg aldrig
ð, í kynjamismuninum. Men nú so nógv er skrivað og enn meira sagt um kúgaðar kvinnur, líka síðani Gud gjørdist hon ella Gudrun, er hetta farið at skurra gjøgnum tinnitussan, tá hon sigur, hon er móður
alt sítt arbeiðslív verið innan hetta yrki. Guds orð hevur ligið Martini tætt at hjarta. Tann strævni gerandisdagurin hevur ikki køvt áhugan fyri orði Guds og áhugan fyri at kunngera evangeliið. Serliga
blaðið fór at verða umboðað móttøkudagin. Martin Drangá var trúgvandi maður, og hann visti, at tað er Gud sum stýrir, og átti kristnilívið í Føroyum ein av sínum trúgvu stuðlum í Martini. Á Sosialinum er saknurin
heilsað, Martha, við frá oss, nú tú um gylta liðið, bleivst tikin burt úr stríð og knoss, at hvíla í Guds friði. Tær unnist, nú tú farin er, úr stríði tínum, Martha, á tína evstu foldarferð, alt Himins ljósið
frágreiðing. Gud til arbeiðis ? ikki í kríggj ? Tað hvílur ein serligur andaligur friður yvir fólkinum her, tí tey hava Gud við sær í gerandisdegnum. Eg eri meir von við, at fólk hava Gud við sær í kríggj
undurfulli umsorgan. Marni hevur eisini upplivað og roynt Guds nærveru. Hann er uppvaksin í einum kristnum heimi, har foreldrini hava biðið um Guds verju fyri honum og øllum hansara systkjum. Marni fortaldi [...] royna sítt kynstur á deyv børn. Men hann kundi ikki hypnotisera Marna og Hermund. Hetta má hava verið Guds verja móti tí ónda. Sjálvur kom eg á deyvaskúlan í Keypmannahavn í 1959, 7 ára gamal. Eg var fegin [...] Daniella. Eg og mín familja ynskja Marna hjartaliga tillukku við hesum stóra føðingardegnum við ynski um Guds ríku signing í komandi tíð. Heilsan til Marna og Jan Higani skal eisini sendast ein heilsan til Marna
Rani Nolsøe). "Fjøllini tey reystu kunnu svíkja, Heyggjar flyta seg úr stað, men Guds miskunn ei frá tær skal víkja, alt Guds orð ber prógv um tað" (Esaias 54.10) og "Sannroynist hetta øllum, ið ferðast á
- "heim" til himmals. Latum okkum tí - eisini í dag takka fyri - og hoyra orð Jesusar: "Trúgvið á Gud, og trúgvið á meg!" - Tí Hann hevur lovað at vera við okkum allar dagar alt til veraldar enda! Amen
