fólk fyrst fáa sær royndir aðrarstaðni. Hans Pauli Joensen heldur ikki tað ber ikki til at seta seg hendur í favn og siga, at vit bíða og vita, um nøkur olja er. Tað vildi verið skeivt. Tí hava tey valt at
okkara bidrag er bara ikki lent í stóra kassa í Havn fyrst. Min útflutningsvøra er mítt vit og mínar hendur, og tað hevur drigið nógvar krónur heim.” Og tað er veruliga nakað um tað, viðkomandi skrivar. Í
North Atlantic, varð føroyska mentanin lýst við tónleiki, drama og myndum. Temaði á framførsluni var ?hendur? og skuldi lýsa, hvat føroyingurin við hondum sínum hevur skapt. Gudstrúgvin er djúpt grógvin í
løgmaður stytstu møguligu freistina, hava føroysku útisetarnir sostatt bert eina viku til at fáa hendur á umsóknarblaði, útfylla hetta við persónligum upplýsingum umframt eini váttan frá útbúgvingarstaðnum
fáa skikkaða arbeiðsmegi til Føroya, og at viðgerðartíðin skuldi styttast munandi. Men vit mangla hendur í røktini og á dagstovnaøkimum og hetta má endurspeglast á fíggjarlógini. Dagstovnar í landsins størstu [...] i og stytt arbeiðsvika eru alsamt viðurskifti vit vera noydd at tora at umrøða, tí vit hava ikki hendur nokk til hesi trivnaðarøki, og tað er ein orsøk til at fólk venda hesum arbeiðsøki baki, sum ger [...] pengar uppá at basa hesum, seta viðgerarstovnar á stovn, veita sálarfrøðiliga hjálp, tá ið skaðin er hendur, men vit vita, at tað einasta, íð hjálpur er at geva okkara ungu røttu karmarnar, røttu fyribyrgingina
hava fólk ikki fingið løn, so tað eru nógv, sum eru hørm um, at tað ikki hevur eydnast teimum at fáa hendur á einum bíligum atgongumerki. Men hetta fáa tey so møguleika fyri nú, sigur Rúni Djurhuus. Medina
bygdu múrin og borgina uppaftur, men tá fraklendingar í 1795 hertóku Holland, fór býurin í enskar hendur fyribils. Hollendar hildu, at búrin fór at verða ógjørligur at taka, so teir tóku og oyðiløgdu múrin
hin. Fólk eru ofta skjót til niðurstøður, áðrenn tey veruliga fata hvat tað gongur út uppá. Hetta hendur kanska eisini í Føroyum, men her er tað øgiliga týðiligt. Hvør metir tú vinnur í morgin? - Eg vænti
Í hjartanum í Havn liggur ein heilt serlig perla, har føroyskar hendur framleiða alt møguligt til ta søtu tonnina. Staðið eitur Gómagott. Hetta er kaffistovan, sum veruliga hevur givið Steinatúni nýtt
har var meira eftir, og tí var roynt aftur í ár. Hesaferð lá tað bara eitt sindur verri fyri at fáa hendur á, men vit komu inn til silvurið, og fingu næstan alt upp, sigur Jógvan á Lakjuni. Tíðindaskrivið