okkara, og spurningur er um hann átti at hildið áfram í starvinum sum løgmaður. Koma vit nakrantíð hagar, kann alt kortini gera tað sama. Heldur hann at útrokningarnar hjá Landsverkið onkursvegna eru skeivar

Isaksen, nevndur Kristin í Geil. Hanni visti væl um ættirnar. Geilarfólkið hevði ein strong út á Argir, hagar Jórun eisini hevði ættarbond. Anna, elsta dóttir niðursetumannin Andrass á Argjum, giftist Poul Isaksen

Eins og so mong onnur, veit Elsa at vegurin er ikki nóg tryggur. Sum longu nevnt fer hon ikki norður hagar, tá vandi er fyri at grót kann rapa oman. Og tað ger hon ikki uttan orsøk: Sum víst á aðrastaðni á

onkra bygd, har tey ikki høvdu verið áður. Og tá Selatrað var eitt slíkt stað, varð avgjørt at fara hagar. - Vit sóu beinanvegin, at hetta var ein sera vøkur bygd og eitt ótrúliga barnavinarligt stað. Men

hevði hann fyrr um dagin verið og málað í ítrivsrúminum. Tá ið hann seinni um dagin skuldi fara inn hagar, var rúmið læst. Hugsan hansara tá var, at einki bar til, og at stongt var fyri honum. Tá ið maðurin

mál verða løgfrøðiliga kannaði, áðrenn tey koma niðan í tingi og enn eina ferð, tá tey eru komin hagar. Tíverri hava vit mangan sæð, at landsstýrið hevur slept hesum týdningarmikla enda í lóggávuarbeiðinum

hæddini. Motorbáturin skal nú helst halda seg innansyndis, tað ið eftir er av skeiðnum, og ikki fara út hagar, har bárurnar bróta. Umframt at tosa sama mál, so eru tær úr sama tilfari: eik og furu. Reinhold Jacobsen

nýggja kappingarárinum, sum byrjar fyrst í apríl. Hann hevur verið í býnum og gleðir seg at koma aftur hagar. - Eg fekk eina góða kenslu, fyrstu ferð eg var har. Jönköping Södra er eitt lítið familjufelag, ið

fyrimunirnir við starvinum eru fleiri enn vansarnir. - Eg fái passað meg sjálva í stóran mun, tí eg fari hagar, eg havi hug at fara, og eri ikki noydd at vera í sama staði allan dagin, eins og tey, sum til dømis

eru ikki bara kvinnur, sum venda sær til Kvinnuhúsið. Tað eru eisini einstakir menn, sum venda sær hagar at leita sær ráðgeving. Í fjør vendu 17 menn sær til Kvinnuhúsið. Onkur vildi tosa um, at konan var