fór fram, langt áðrenn savnið var bygt, við inn í herferðina. Kinna Poulsen skrivar um tað, ið hon kallar “algild forlorin list”, tá ið hon í fjør ummælti Várframsýningina í Listasavninum. Bæði í ummælinum
er brúk fyri nýhugsan. Tað má Annika geva mær rætt í. Annika ger, tíðliga í greinini, tað sum hon kallar “rættingar til nøkur faktuell ting í míni grein”. Hon sigur fyri tað fyrsta, at sendingarnar um [...] gera framvegis sendingar fyri Kringvarpið. Tað er frálíkt, men eg dugi bara ikki at síggja, hví hon kallar hetta ein faktuellan feil hjá mær. Eg nevndi bara Zacharias Hammer sum eitt gott dømi um, hvat ein
´Geniala og filosofiska´ kallar ummælari á donsku Weekendavísini myndabókina »En hundur ein ketta og ein mús« hjá Bárði Oskarsson Rósandi orðini halda á at regna yvir myndabókina »Ein hundur, ein ketta
at teir ongantíð fóru heilt uppí dansin um Gullfoss, men tann politiski bindiklubburin, sum í dag kallar seg tjóðveldi, føldi seg kortini sera freistaðan av tí íslendska galskapinum. Nú teir fíggjarligu
kveikjandi. Serliga væl dámdi henni missiónssangirnar og taldist lagið til “Eymt og í kærleika Jesus enn kallar” millum yndistónarnar. Í hennara uppvøkstri hevði samtíðin øðrvísi fatan av børnum, sum ikki vuksu
tíð til nærleikan, ið hevði so ómetaligan týdning fyri okkum børn. Ein maður í javnvág. Tá deyðin kallar, býðst okkum stundir at hugleiða um løturnar, ið farnar eru afturum. Hóast tárini fella og vit hava
dagførd, tí alt hetta økið er í stórari broyting. Hetta er ikki minst galdandi fyri tey evni, hann kallar “forevni”. Tað eru tey evni, sum skulu til fyri at framleiða rúsevni. - Tann støða, vit eru í nú
partin av lívinum hevur Jóanes Nielsen verið arbeiðsmaður um dagin og 'skrivstovumaður', um hann kallar tað, um kvøldarnar og náttina, tá tað bar til at skriva. Men sjálvt um tey hava givið honum virðismikið
var ikki aðalorðaskifti og serliga at neyt ikki hava atgongd til tingsalin, sigur Kári á Rógvi, sum kallar John Johannessen bæði áfalnan og óvirðiligan. - Loksins spurdi eg fynduga og spydiga varaformannin
tað, merkir tað ikki at tað ikki eru fleiri rúsevni á marknaðinum, vísir Olga Magnussen á. Sjálv kallar hon Blákrossheimið fyri eina endastøð, og greiðir frá at vanliga tekur tað upp til eini 15 ár fyri