tjóðveldismonnum, sum vilja hava loysing og samstundis gjalda tann neyðuga prísin. Tað er ein erlig søk. Men eg kann ikki foreina meg við teir, sum vilja hava loysing og samstundis royna at billa øllum øðrum

er nettupp at sjóva saman entusiasmu og dugnaskap hjá mongu einstaklinginum til at fremja ta felags søk, sum ein veruliga ferðavinna er. Víst eru nógvir manglar og víst restar enn nógv í, at vit oyggjabúgvar

fyri, at uppskotið kemur ígjøgnum. Veruleikin er, at Tjóðveldisflokkurin als ikki tænir arbeiðaranna søk, og tískil gevi eg einki fyri politikkin hjá Tjóðveldisflokkinum, sigur forkvinnan í Føroya Arbeiðarafelag

sjúkur og má vera burtur frá arbeiði í ein dag ella tveir. Hetta heldur hann tvørturímóti vera eina søk ímillum arbeiðsgevaran og arbeiðstakaran, og tí eigur landið ikki at hava útreiðslur av hesum, men

hagtalsliga dapra veruleikan fyri føroyskan fótbólt, so tykist KÍ venjarin at vera eins vísur í síni søk, sum hann plagar at vera undan dystunum í landskappingini: ? Eg haldi avgjørt, at vit hava ein møguleika

heldur ikki rópti hann. Sjónarmið síni bar hann fram - sáttliga og í stórsta álvara; hann brann fyri søk síni - tað hann hugsaði, segði hann beint fram - sama hvør var mótpartur. Hann veik ikki uttanum, um [...] num á veljarafundi í Havn, kom tað ikki honum til hugs, at hann ikki ótarnaður slapp at tala sína søk; Fólkaflokkurin í Havn dugdi kynstrið um nakar, ikki at geva mótstøðumonnum grið á talarapallinum -

ørd. ? Og sagt í øllum lítillæti, so havi eg viðhvørt kent meg sum ein verðsligan prest. ? Og mín søk hevur verið at bygt eitt paradís hesumegin deyðan. ?Í einum sovorðnum paradísi eru nógvir bústaðir

kjakfundum, í blaðgreinum, ja alla staðni, har tú vart. Til dystin fús at verja og undirbyggja eina góða søk. Nú eg siti og skrivi hesi fátæku orð til tín og um teg John, renna mær til hugs mong góð minni. Júst

samgongan givið honum boð um at ferjan skal ikki kosta meiri enn 60 milliónir. ? Men so er tað teirra søk. ? Hann skal í hvussu so ikki givið løgtinginum skyldina, sigur løgtingsmaðurin úr Vági. ? Veruleikin

er, at vit koma onga leið, um vit ikki sjálvir - hvør í sínum lagi - berjast hvønn dag fyri okkara søk. Vit kunnu ikki rokna við, at aðrir ganga á odda, okkara vegna. Vit mugu sjálvi royna at fáa onnur