verandi skipan, greiðir Gunnbjørn Joensen frá og útgreinar støðuna: - Her var talan um olympiskt fiskarí, og vit kendu lítið og einki til støðuna eitt ár fram. So tá mugu vit bara dúva uppá tílíkar loysnir

hava meira tilfelags við Norra enn Danmark, ið tit jú eru í ríkisfelgsskapi við. Tað veri seg á fiskarí økinum, møguliga komandi oljuvinnuni og á mentannarøkinum.

at lánibyrðan eisini her er økt tey seinastu árini, og soleiðis er tað eisini í kommununum. Um fiskarí, fiskaprísir og aliframgongdin fara at halda sær, vita vit einki um. Alla staðni verður roknað við

og eingin ivast í, hvar hjartað liggur, tá ið tað verður skrivað og lisið um kommunalpolitikk, fiskarí, Klaksvíkar Sjúkrahús og ikki minst ítrótt og serliga fótbólt. Ein av profilunum er at verja útjaðaran

– og kapi­tal­sterk útlendsk feløg – í ver­u­leik­anum tey einastu, sum hava møguleikan at reka fisk­arí í Føroyum, sigur Tjóð­veld­is­felagið. Felagið sigur, at tann, sum keyp­­ir skip, má eisini rinda

heldur ikki ætlan landsstýrisins. Vit vita eisini, at búskapurin er á ?ónormalum? støði í løtuni, tí fiskarí, fiskaprísir og altjóða renta eru metlág. Hinvegin er her ikki roknað við skuldini hjá kommununum

men tað hevur ikki verið leingi. So hevur trongdin eftir aftur at sleppa at flóta og at fara til fiskarí vunnið. Tá ið Símun fór til skips sum 14 ára gamalur, var tað við Bjørgvin, sum Jákup Joensen í Leirvík

heimafólkið, at bróta slíkan sið og útfordra lagnuna. Túrurin yvir gekk væl, og teir høvdu sera gott fiskarí. Men aftaná 14 dagar gekk so galið, skipið rendi upp á eitt sker, og manningin noyddist at fara í

eisini við at skriva um skipini hjá norðoyingum og annað, og blaðið hevur tí eisini áhuga í eini fiskarí-messu sum Fish Fair. KBI er veitari av vørum til skip - alt frá olju og legum til ymiskar eykalutir

skatti) ella sjálvt sjólívið er nøkur paradístilvera, men eitt støðugt sakn og stríð. At vera til fiskarí í mánaðir á Flemmich Kap, Irmingarhavinum, Barens-havinum, Svalbard, Íslandi ella at fiska undir