poop útgávunum av Isadora and The Rebels løgunum, av tí, at løgini í mínar metan hóskaðu betur í folk/rokk stílinum hjá Isadoru. Men í hesum nakað umskipaðu útgávunum riggaðu tey sera væl. Besta lagið á kvøldinum
Atgongutølini skifta hvørt ár, og í kvøld verða tølini í danska kongarríkinum kunngjørd. Í fjør var rok um stóra talið av svium, ið sluppu inn á læknalesturin og trýstu atgongutølini upp. Væntandi fara bæði
hevur nógv at siga, tí har sker so nógv í tónleikinum hjá Petur Pólson Band. Teir spæla shoe-gaze rokk, har sum teir skrúva upp á pedalir næstan líka nógv, sum teir sláa streingirnar. Tað var í harðari
undirskriftir, tí tey vildu ikki hava eina politiskt "reyða" forkvinnu, ein kommunist. So bleiv rættiligt rok. Kallað varð til eykaaðalfund og eini 140 fólk møttu. Á sjálvum aðalfundinum, har eg lógliga varð vald [...] valdi at lata atkvøðu fara fram, heldur enn at halda uppá fyrru atkvøðuna, og eg fall. Men har var rok og skitin vápn. Eg var millum annað skuldsett fyri at verða leigusveinur hjá KGB og fyri at hava tikið
nakrir sangir, ið røra hjartað. Sum fara heilt inn um. Og tá er tað líkamikið, um tú ert til harðan rokk, hip-hop ella ball. ‘Tú ert alt’, sum Eivör sang hetta kvøldið, er ein av teimum. Tá ið bæði kvinnur
kærleika. Tað kendist, at hetta var ektað, og hevði rót. Onkuntíð bygdi tað tó upp til meira larmutan rokk. Tann eini sangurin var ein seigur bluessangur, sum so breyt út í bluesrokk. Hesar villaru løturnar
Dubliners framat. Tað var ein festligur endi. Sera væl spældur írskur fólkatónleikur blandaður við rokk. Bestu sangirnir hjá teimum vóru teir, har sum tað írska domineraði. Vit elska at hoyra rós, og rós
berlinarnir gjørdu hetta leikandi lætt; teir spældu púra tight allan vegin. Upp í tónleikin blanda teir rokk, ska, jødiskt klezmer og fólkatónleik av Balkan, sum alt verður bundið at polkataktini. Jákup Weihe
av gospelsangi, og hann hevur verið við allan vegin, og fingramerkini hjá honum síggjast í soul og rokk and roll og modernaðum gospel og so nógvastaðni. Og so er hann eisini góður sangari. Bassspælarin
mesta var tað rættiliga friðarligur tónleikur, sum tó onkuntíð varð bygdur upp til meira larmutan rokk. Tann eini sangurin var ein seigur bluessangur, sum so breyt út í bluesrokk. Tað vóru hesir meira