eg hevði stóra virðing fyri, og sum eg gleddist um at møta ella vitja. Tað, sum eyðkendi hana var at hon var so sera lívsglað, klók og avgjørd. Ongin ivi um hvar tú hevði hana, og hon var heldur ikki bangin [...] ið hóast alt var nátt, og tí sum lá fyri framman, eina vón um at síggjast aftur. Eg minnist Oliviu heilt frá barni av, og fáur hevur tala so inniliga til mínar kenslur, sum hon kundi. Ein vanlig kona, [...] altíð eiga eitt serligt pláss í mínum minnum. Tit sum høvdu eina mammu og ommu, vóru ríkiliga signað við hennara trúðfesti móti tykkum. Ærað veri minnið um Oliviu. Leila
Toftir at heilsa upp á verforeldrini. Niels dámdi væl at hava fólk rundan um seg, sum prestur so beinrakið segði, so tað var so upplagt, at hann ikki fór einsamallur inn á Toftir. Nei vit fóru einir 4 við [...] ein annan av okkum verða Niels. Um hesa tíðina í fjør bleiv staðfest, at Niels hevði krabba, eitt má sigast um Niels, hann hevði ótrúliga gott mót at berjast ímóti sjúkuni, men so við og við gekk bara [...] fyrst, og so tær næstu 4 síðurnar, og so framvegis, alt eftir hvussu stórt blaðið skuldi verða. Tá vit gjørdu hetta arbeiði, hendi tað seg ógvuliga ofta, at vit máttu bíða til klárt var. Tá vit so høvdu lagt
tær Eiu. Blíðskapurin var altíð stórur. Mangt gott prát fingu vit á køksbeinkinum ella í lítlu stóvu. Tá eg spurdi Niels Juel um klokkaratænastuna, so var tað við lív og sál hann segði frá hvussu alt byrjaði [...] Tung vóru boðini at fáa sunnudagin hin 18. mars 2007 um, at Niels Juel Arge klokkari ikki longur er okkara millum. Og tøkk Sigga fyri, at tú hugsaði um okkum og bar okkum boðini bert stutta løtu eftir at [...] síggja í Christianskirkjuni bæði tíðliga og seint. Lítið visti eg um at hetta var ein ólønt tænasta Niels Juel gjørdi. Men seinni skiliti at so var. Tá eg bleiv innsettur í prestastarvið í Norðoya vestara
stuðlaðu og hjúklaðu um mín lítla, hjálparleysa barnakropp. Sera klár eru minnini um tær løturnar sum barn, har tú hvørt kvøld sat við songarstokkin og segði frá søgum, og tá so eyguni tyngdust av svøvni [...] starv á sjónum, so tú syrgdi fyri, at vit systkin fingu tað sum vit høvdu tørv á, bæði andaliga og handaliga. Ófør var tú til hendurnar, bæði at seyma, brodera og binda, og var tað ikki so lítið, sum lá [...] summardag sita á havabeinkinum og líta á blómurnar, eftir at hava lúka og hampa um, hetta vóru løtur, tá tú kanska hugsaði um barnaárini inni í Skúla, har tú vaks upp ella hendingar á longu lívsleið tínari
Tað kom okkum øllum dátt við, tá vit um morgunin 4. juni frættu, at Nancy var deyð 76 ára gomul. Hetta kom so brádliga, tí so seint sum kvøldið fyri hevði hon verið úti í urtagarðinum og fingist við eitthvørt [...] tey, sum um morgunin sneiddu niðan við húsunum til ein kaffimunn og eina hugnaløtu. Eisini var Nancy sera arbeiðssom og røkin. Hon helt alt so snøgt bæði inni og úti. Nú hon fór, var tað sum um, at hon [...] verbørnum, ommubørnum og langommubørnum, sum hava mist tað menniskjað, sum tit í felag kundu savnast um. Friður veri við minninum um Nancy Langgaard. Amanda.
sorgfullur dagur, tá vit fingu boðini um, at tú ikki var her meira. So tað er við tungum hjarta eg skrivi hesi minningarorð um teg, kæra vinkona, men tað hevði verið betur, um tað var ein onnur gleðilig [...] eisini, og at tit vóru ógvuliga glað fyri hvønn annan, ivaðist ongin í, sum kendi tykkum bæði. At tit gleddu tykkum nógv til, at Hans skuldi pensionerast, tit høvdu nógvar planir og so skuldu tit njóta tað [...] føroyskum mati, tí so vildi tú kóka ein góðan bita til okkum. Og so var, og ongin ivi um, at tað kom væl við hvørja ferð og vit føldu okkum sum heima hjá tær og Hans. Tit vistu ikki, hvussu blíð tit skuldu vera
Vernu og í 1994 fingu tey dóttrina Amandu. Vit eru mong íð minnast samrøðuna, Tórur Mikkelsen morgunin eftir hevði í Útvarpinum við Martin og hansara lýsing av, hvussu eitt barn eftir tveimum so ymiskt littum [...] littum foreldrum kundi síggja út. Eingin íð lurtaði kundi vera í iva um útsjóndina á hesum undurbarni. Í 1999 fingu tey eisini sonin Jónberg. Tað var uttan iva eisini hesi trý – konan og børnini – íð lógu [...] hjá okkum øllum. Hetta hava verið strevnir dagar, men tit hava gingið undan við at vísa okkum, hvussu vit kunnu koma víðari. Vit hava fingið lyftir um, at tað vera ikki lagdar størri byrðar á okkum enn vit
líða órætt. Sjálvt um tit eingi børn fingu, so høvdu tú og Egil Tinu, Inga og Jákup Eli sum tykkara egnu børn. Tú vart sum ein mamma fyri tey øll. Tit snakkaðu um tey, sum um tit áttu tey, og eg veit, [...] tú vart so glað fyri jólini. Sjálvt um tú vart blivin sjúk aftur síðstu jól, so hevði tú alla familjuna úti hjá tykkum jólaaftan, og eg veit, at tú vart so glað fyri tað. Tú vart altíð so kedd um, at tú [...] men tú snakkaði um tey líka til tað síðsta. Tú var so glað um, at Tina, Kára og Hanna komu heim at vitja teg. Eg minnist tann dagin, Allan fór við Sundabergi. Hann var úti hjá tær um dagin og segði farvæl
aftur á hond likamliga, men kundi hon gleðast um at hava øll síni rundanum seg. Eins og hon so mangan var tykkum góð og holl í umstøðum, kundu tit nú fjálga um hana, sum veikurin alsamt linkaði. Serstakt [...] Jesusi. Kæru tit synir og øll hennara kæru. Tit kunnu við stoltleika og takksemi minnast Marjun og alt hon var fyri tykkum, og hóast saknurin framvegis er svárur, kunnu tit liva við fullari vissu um, at ein [...] barnaheimið, og var um foreldrini Jonu og Malvinus alla tíðina til tey doyðu ávikavist í 2002 og 2006. Eftir at hava fingið yngsta sonin í apríl 1976, hugsaði Marjun beinanvegin um at finna sær eitt nýtt
er sagt um ein stað í tí høga soleiðis byrjaði fyrsti sálmurin í Glyvra kirkju týsdagin 11. apríl henda dagin, vit skuldu siga farvæl við Linhild, okkara starvsfelaga. Sjálvt um dagurin var so dapur fyri [...] kenslubornu talu við jarðarferðina. Hesi orð fingu vit so eisini at sanna, nú Linhild ikki longur er millum okkum. Tað er ikki av tilvild, at sálmurin Mær er sagt um ein stað í tí høga var sungin í kirkjuni [...] leita til tín Hera og børnini Louis, Siri og Jannu, sum hava mist so ómetaliga nógv, men eisini hevur eftirlatið so nógv góð minnir og sum tit skulu byggja lív tykkara víðari á. Linhild er tí landi ei tár
