ri« hevur tú stórt vald. Ger brúk av hesum á ein hátt, sum er til frama fyri »Familjuna Føroyar«. Ansa eftir, ikki at traðka á tær, ið longu liggja. Tær hava pínst lóg leingi. Teirra sár eru so djúp, at

sjálvt tá tað er nakað yvirskíggjað. Um bara ljósið frá sólini kemur í gjøgnum skíggini, so má ein ansa sær. Ný sælendarar eru av tí sama sera umhvørvisvinarligir. Ganga høgt upp í ikki at dálka ov nógv

forsetin fyri Eystara landsrætt, sum hevur eftirlit við føroysku tinglýsingini sambært lógini. Hann skal ansa eftir, at ásetingar í lógini verða hildnar. Millum annað stendur, at tinglýsingin í edv-skránni skal

ferðsluni. At biðja nakran koyra fyri teg, ber næstan ikki til. Makin er til arbeiðis og ommur og abbar ansa hinum krímsjúku heima, ella so liggja tey øll somul snýsandi og sveittandi í songini. Hevði tú ikki

mín rødd var púra útlúgvað. Tá hevði eg í fimm ár sagt ja til alt og bara sungið og sungið uttan at ansa eftir røddini. Eg hevði faktiskt sungið ov nógv, og hevði slitið røddina." Ólöf Kolbrún gjørdi ikki [...] havt stóra ávirkan á hana sum tónleikara. "Ólöf hevur lært meg nakað ógvuliga umráðandi, nevniliga at ansa eftir mínari rødd. Tað er ein spurningur um at læra seg at kenna røddina soleiðis at man veit nær

, sigur Jan Christiansen. Ansa eftir Borgarstjórin í Havn sigur skemtandi, at tað eru trý sløg av lygnum. Tann svarta , tann hvíta og so hagtøl, og vísir á, at ein skal ansa væl eftir við at gera niðurstøður

sær til aðrar partar. - Ætlnanin er tøkniliga ikki truplari enn so, enn at ein maskinmeistari kann ansa verkinum, tí tøknin er kend. Fólk eru sera positiv viðvíkjandi ætlanini og fleiri fyritøkur, t.d.

við lond, sum hava royndir á hesum øki og alla staðni varð fingu tey í Fíggjarmálaráðið ávarað um at ansa eftir, at tað vóru nógv smærri feløg, sum komu til landið og gjørdu eina uppgávu fyri nakrar milliónir

vaksið - tað er elligamalt, men tað flytir aldri heimanífrá. Tað má hava ein at verja seg. Ein at ansa eftir, at tað ikki stirðnar - at tað livir, sigur Vigdís Finnbogadóttir. Hon stendur á odda fyri eini

Tey trý fara at læra barnið ferðslureglurnar saman. Ætlanin við bókini er, at barnið skal læra at ansa sær í ferðsluni og at birta í kjak millum foreldur og barn um evnið. Í bókini verður eisini staðfest