í 1983. Seinasti dysturin var ímóti Manchester City, sum eisini stríddist fyri lívinum, og leingi bendi alt á, at Luton skuldi tapa hetta stríðið. Bara fýra minuttir fyri dystar- og kappingarlok skoraði

mær, eg síggi einki, rópti politisturin sambært starvsfelagnum. Hin politisturin traðkaði til og bendi vinstru hond á manninum aftur um bak, men tá sletti maðurin dunkin aftur um seg og rakti seinna politistin

so áskoðararnir, sum stóðu fyri bestu avrikunum. Úti á vøllinum var í øllum førum ikki nógv, sum bendi á, at talan var um eitt lið, sum ætlaði sær at spæla fyrstudeildarfótbólt komandi ár. Nógvir ófantaligir

hevnisøku, og um miðjan 2. hálvleik fór B68 eftir lítlari løtu frá 1-1 og upp á 3-1. Tað vil siga, at alt bendi á heimasigur, og tað var heldur ein spurningur um, hvussu stórur sigurin fór at vera, heldur enn um

knappliga tvífaldað sítt stigatal eftir bert tveimum dystum. Á Skála var tað annars ikki so nógv, sum bendi á, at VB fór at vinna einaferð afturat. Fyrri hálvleikur var javnur, men heimaliðið hevði munin, og

ov fáar, sum hava hildið seg til at taka ábyrgd. Í byrjanini av dystinum mikukvøldið var lítið sum bendi á, at liðið hevði loyst hesar trupulleikarnar. VÍF-kvinnurnar vóru nógv ágrýtnari, og umframt Ioanu

vinna silvur í landskappingini. Javnur fyrri hálvleikur Í byrjanini av dystinum var tað einki, sum bendi á, at Stjørnan fór at vinna tryggan sigur. Kyndil fekk betru byrjanina, og tá ið fyrri hálvleikur

vánalig á psykiatrisku deild hevur støðan verið ring seinastu árini. Fyrr í vikuni var tað sumt sum bendi á, at tað var blivið heilt galið við játtanini til landssjúkrahúsið, tí meirnýtslan skuldi vera nakrar

vánalig á psykiatrisku deild hevur støðan verið ring seinastu árini. Fyrr í vikuni var tað sumt sum bendi á, at tað var blivið heilt galið við játtanini til landssjúkrahúsið, tí meirnýtslan skuldi vera nakrar

ígongd. Tær tóktust veruliga sum ætlaði Neistin sær bara at berja stigini heim. Og fyrstu longu løtuna bendi alt eisini á, at hetta skuldi eydnast teimum. Eins og í fyrru finaluni í Havn, so fingu tær skjótt