staðni í Føroyum og heilsa Tjaldrinum, vælkomið til land okkara aftur. Allir skótar, úlvar, og títtlingar í Havn og á Argjum, fara at ganga skrúgongu og Havnar Hornorkestur spælir. Øll skulu møta í sínum
tað, so er tað sera løgið, at meginparturin av løgtinginum fer upp á gartera, tá nakrir einstaklingar koma við einum góðum hugskoti um at gera tunnilin undir Tangafirði av Nesi til Havnar. Sjálvandi
ungmannafelagið hjá Javnaðarflokkinum. Og jú, tá vit spyrja, so var hann ein av teimum unglingunum, sum var møttu í Losjuni í Havn hendan 28. oktober í 1965, tá Sosialiskt Ungmannafelagið
í saman, men Haarder svaraði hvørja ferð tað sama. Tað snýr seg ikki um sjúkrahúsini, men um sjúklingarnar. Sjey minuttir inni í samrøðuni, sum varð bandað, tí hon skuldi klippast saman til eitt innslag
manni at fáa hýru. Á heysti í 1936 fer Hilmar til Danmarkar, har hann fær arbeiði sum “landbrugslærling” á einum bóndagarði tætt við Haderslev. Har er hann í 3 ár. Í 1940 verður hann forpaktari á “Hjemmet
eitt uppskot við linjuføring og kostnaðarmeting. Eftir ætlan skal tunnilin fara inn á leið Sterling í Trongisvági og koma út aftur beint innan fyri Káragjógv í Hvalba. Hvalbiar Kommuna hevur fingið
heldur enn at møsna um, at »they make a public festival out of it. For the young men, the killing is a token of strength and selfaffirmation...« Søgan hevur jú sagt okkum, at eitt nú kendir
gift Kenneth Rasmussen, og tey eiga tríggjar dreingir í aldrinum 3, 7 og 10 ár. Hon hevur lisið cand.ling.merc. í sponskum og enskum. Umframt arbeiði á Kunningarstovuni og síðan á VRG, hevur hon eisini undirvíst
at ganga, og eingin fer at rógva, lukka.« Hinir bóðu hann tiga og ikki sita og tvætla býtt við unglingarnar og loypa óhug á teir. “Ikki veit eg, vit, sum vóru unglingar tá, komu at uppliva motor í bátinum«
opinskáraður fríggjar til Tjóðveldi, at andstøðan einki alternativ er, tí tað er ein »forsamling, sum livir í politiskari pseudotilveru og signalpolitikki uttan substans og kann ikki takast
