brúkar um føroyingar og grindadráp. - Hvalirnir eru nú á sandinum og drápið er byrjað. Millum 50 og 100 hvalir doyggja. Heitt blóð streymar út í køldu føroysku firðirnar, men ikki líka kalt sum hjørtuni
lívi sínum. Hetta sigur hann, hóast hann bert kann sita tríggjar tímar uppi ísenn, og hóast hann er 100 prosent bundin at hjálparfólkum sínum hvørt einasta sekund á degi og hvørt einasta sekund á nátt 365
øllum at døma ikki ein søga, tá ríkasta samtak í landinum av órøttum fer í landskassan eftir næstan 100 milliónum krónum, skrivar Jan Lamhauge. Hann heldur, at einasta gjáin, sum er at uppliva innan føroyska
eisini: (Thomas Thinggaard) Mugu blíva betri við bóltinum Brot úr 2. parti í greinarøð: Les eisini: (HB) 100 spælarar á vøllinum í senn Les eisini: (B71) Ov fáir spælarar at manna liðini Les eisini: (Dan Brimsvík)
eins og prestur á, at talan við nýggja pípuorgulinum er um eina langtíðarloysn. - Tað skuldi hildið 100-200 ár, meðan eitt elektroniskt orgul skjótari fer, og tískil haldi eg, at kirkjan hevur gjørt eina
hava eini 700 pund. Eg veit tað ikki heilt 100 prosent enn, tí eg havi ikki fingið seðilin frá avreiðingini. -Og soleiðis hevur tað verið í seinastuni ? eini 100 pund uppá stampin, sigur Benadiktus. Hann [...] Hann veit um aðrar bátar, sum fiska rættiliga væl. Men, sum hann sigur: Fái eg 100 pund uppá stampin, so eri eg nøgdur við tað! Sjáldan langt úti Ein so royndur útróðrarmaður sum Benadiktus veit sjálvandi
ofta hjartabankan og merkti, at pulsurin var ov høgur. - Onkuntíð lá hvílipulsurin nakað omanfyri 100. Hjá vanligum fólkum er hann millum 60 og 70. Tí kendi eg tað ofta,sum eg hevði runnið langt ella gjørt
kvøld byrjar klokkan 19:00 og Víkingur hevur fyrr í dag boðað frá, at atgongumerkini til dystin kosta 100 krónur.
leiðslan var ein onnur. - Um vit høvdu havt eina góða leiðslu, sum dugdi at selja okkara vøru, hevði tað 100 % vist gingið. Vit høvdu eina sera góða tænastu í luftini, og kundarnir vóru sera væl nøgdir. Leiðslan
ábyrgdin var heldur trupul at bera at byrja við: - Ferðafólk halda altíð, at ein ferðaleiðari veit alt 100%. Men í veruleikanum var eg bara ein 21 ára gamal føroyingur, ið skuldi vera á heimavølli í Spania [...] morgunin, og so skuldu vit upp aftur til arbeiðis klokkan níggju. Men hóast hetta, noyddust vit at vera 100% við upp á alt. Tað bar ongantíð til at siga: Nei, í kvøld orki eg ikki at fara í veitslu! Tí hvørt