samband við, at tilhald nú er latið upp í niðaru hæddini í hesum góða og snotuliga bygningi, sum Nes kommuna eigur. Løtan týsdagin var sera væl eydnað, har fólk, sum standa aftanfyri sambýlið, tilhaldið, k

at landið ikki hevði heimild til at standa fyri vanlukkutrygging av næmingunum. Tá valdi onkur kommuna at tekna vanlukkutrygging fyri sínar skúlanæmingar sjálv. At onkrar kommunur hava valt at vanlukkutryggja

kostnaðin fyri byggingina av húsinum, hetta er ein upphædd millum hálva aðru og tvær millíonir. Sands kommuna hevur játtað at rinda helvtina av mvg num, og Mentamálaráðið hevur, um rúm verður fyri tí á fígg

bilar er, áðrenn ein kemur til bygdina, søgdu tær í áheitanini á kommununa. Tekniska nevndin í Sunda kommuna tók við vælvild móti hesi áheitanini, og mælti tekniska nevndin til, at bygdaráðið eisini gjørdi

tøkni til toskaaling áður og úrslitið hevur verið nøktandi, verður sagt í umsóknini til Hvalbiar Kommuna. Ala í kørum á landi Ætlanin er at ala toskin í stórum kørum á landi og gevur hendan royndin nøktandi

Føroya Sparikassa, løgtingið og kioskina hjá Astu meira virkið. Seinastu mánaðirnar hevur Tórshavnar kommuna arbeitt við at steinseta og fríðka um økið, og ætlanin er, at økið millum kioskina hjá Astu og S

skrivliga kontrakt við kommununa, bara lata standa til. Vil hann vísa ungu fólkunum, at Tórshavnar kommuna ikki heldur skrivligar avtalur. Tey ungu skulu takast í sama álvara, sum allir aðrir borgarar í kommununi

barnavernd. Tað gjørdust greitt fríggjadagin, tá ið allar kommunurnar í Vágum og Vestmanna- og Kvívíkar Kommuna skrivaðu undir eina avtalu um at samstarva um eina felags barnaverndartænastu. Í Vágum eru tríggjar

innan tað vinnulig, almenna og mentanarliga. Í verkætlanini luttóku Fuglafjarðar, Gøtu og Leirvíkar kommuna. Sum nevnt var verkætlanin partur av eini størri norðurlendskari verkætlan, sum fevnir um londini

gull bæði hjá kvinnum og monnum, so heldur Stig Elttør, at tað hevði verið gleðiligt, um Klaksvíkar kommuna vildi bøtt um umstøðurnar hjá flogbóltinum í býnum. Hann harmast um, at teir noyðast at venja í eini