í dag fekk løgreglan eisini eina fráboðan um grindaboð, suður úr Borðoyarnesi. - Teir boðaðu frá grind sjey fjórðingar suður úr Borðoyarnesi, men tað bleiv avlýst aftur, tí teir mistu grindina burtur,

hava tikið við boðum. Her talar normurin um at verja egin børn fyri søkini um at halda uppat at eta grind. Og júst hetta váttar kanska okkara moralska selektivitet: At til tess at broyta moral, er oftast

hann ger tað í sínum einleika sum “hægsti heilsufrøðiligi mynduleiki”. Næsti spurningur er so: er grind og spik ein av teimum stóru heilsufrøðiligu spurningum í dag. Og svarið er sjálvandi nei. Tað eru [...] bara versnar. Ein kundi hildið áfram. Men vit og skil er ikki tað, sum hevur merkt orðaskiftið um grind og spik seinastu dagarnar. Fólk við lítlum og ongum førleika í at meta um samlaða matvandan eru í

tikin til um tey skulu vísast av landinum ella ikki. Peter Thaysen sigur, at so skjótt boðað var frá grind, fór løgreglan á Sand við tyrlu og við eru eisini fólk frá donskum serdeildum við skjóttgangandi báti

og 15, tá Óli á Bakkanum doyði. Einastu ferð, eg minnist Abraham abba í Fuglafirði, var, tá ein grind hevði lagt beinini á sandinum. Eg minnist væl, tá abbi kom niðan eftir Traðargøtuni, at eg og Tórfríður

eitt kvøldi kom eftir babba, og eg SKULDI við. Men tit koyrdu undan mær út á skipasmiðjuna at skera grind upp. Tað skilji eg tó væl nú, og verður hetta goymt sum enn eitt gott minni um teg. - Fríggjadagin

verið við at skorið á háls. Men tá byrjaði tú at kvøða í stovuni, har tú altíð sat, »raske drenge grind at dræbe, det er vor lyst«. Eg kundi blivið við at skriva um teg, abbi, men tað hevði verðið ov nógv

lýsa mær á lívsins leið.” Nú var so hennara æviskeið runnið. Tómt er í Geilartún 4. Afturlatin er grind, nú Sigbjørg fór heim í ævinleikan, har vit øll hittast aftur ein dag. Eitt gott lív, har ágrýtni

sum tað var okkara akkerspláss, har foreldrini tóku ímóti við brosi og opnum ørmum. Afturlatin er grind, nú eisini pápi fór heim í ævinleikan, har vit øll hittast aftur ein dag. Eitt langt lív, har trúðfesti

num, oman mótir sjónum. Nú kann hann so fylgja við nær vinirnir fara útatrógva ella møguliga ein grind kemur inn eftir fjørðinum. Tá ið prestur hevði sagt nøkur orð á grøvini kom eitt regnæl, tá segði