lívinum. Tað fyrsta sum hendir, er at Gud setir sítt søkiljós á eitt menniskja, so at tað kemur í neyð av sínari synd og vendir sær til Gud og biður um hjálp og fær fyrigeving fyri sína synd og verður
um mannarættindi, javnstøðu og fólkaræði. Tað er oftast ES, sum tekur stig til altjóða tiltøk, har neyð og harðskapur valda. Men samveldið hevur eisini sínar eyðsýniligu veikleikar. Skipanin er ikki fólkslig
okkara skúla uppliva vit ferð eftir ferð, ja, á hvørjum ári, at næmingar og foreldur koma í svára neyð, tí myndugleikarnir eru ikki førir fyri at hjálpa teimum. Skúlaleiðslur, Sernámsdepilin og Almannastovan
eisini í fullari ferð við at húðfletta liðið. Har verður skrivað, at rumensku yrkisspælararnir við neyð og deyð stríddu seg til sigurs móti einum føroyskum liði, sum bara telur fýra útisetar, meðan restin
Vit mugu eisini skerja Vinnuháskúlan. Men tey ungu fólk sum ikki sleppa inn har, líða heldur onga neyð. Eisini tey kunnu fara til Danmarkar at læra. Øll hesi mugu hava í huga, at tað er fíggjarkreppa.
bróðurpartin, hóast ongin lógarfest ábyrgd er hjá kommununum. - Tað var javnan at fólk kærdu sína neyð, tí tey eldru ikki kundu vera verandi í sínum umhvørvi. Tí valdu vit at loysa trupulleikan, hóast
vórðu fleiri avmerkingar gjørdar, og keylur settar upp. Hetta er aftaná, at aðrir bilar eru komnir í neyð av hesum, og vitni greiða frá, at summir bilar hava koyrt vinstrumegin oynna, tí teir ikki hava vitað
søkja eftir skúlanæmingum og øðrum ungum fólki at fáa tey til arbeiðis. -Tað er ikki beinleiðis av neyð at vit gera hetta. Men vit hava brúk fyri fólki og tað eisini gott hjá teimum ungu at hava okkurt
so leingi ætla vit at gera tað. ? So kemur einaferð norskur kapitalur uppí hjá okkum, verður tað av neyð. Men hann viðgongur eisini hann ræðist hetta eitt sindur at lova útlendingum uppí. ? Lova vit teimum
er tryggari enn ein tænasta við bara einari tyrlu. Jørgen Niclasen heldur, at tað er ringt at gera neyð og hjálapararbeiðið upp í pengum. Og ein tyrlutænasta hevur ómetaligan týdning hjá eini lítlari f
