á hin trýeinda Gud lív og føði, og sum grundfestir vón okkara á tað himmalsku dýrdina. »Sælur er maður, hvørs hugur stendur til harrans lóg og yvir lóg hans grundardag og nátt.«(Sálmur 1,1-2) Harrin signi

segði øllum frá, at nú var hann komin. Hetta var eitt satt bragd, helt pápi! Pápi var ikki einast tín maður, hann var eisini tín sálarvinur og á ein hátt tín máni. Hann lýsti fyri tær, tá myrkursins kreftir

til rættis, sigur Ian Højgaard. Undanfarnu fimm árini hevur 28 ára gamli miðvallarin verið fastur maður á NSÍ liðnum.

men eftir tann dystin, kom staðfestingin. Nú skuldi talan bara um hyggehondbólt á øðrum liði. Ein maður hevur tó eina støðu, til ein nýggj verður tikin, og síðani í heyst hevur Jónleif Sólsker so verið

hann sat í eina økt og bíðaði eftir viðgerð. Meðan hann arbeiddi við húsamsmíði i Hvalvík, var ein maður so óheppin at skjóta ein seym gjøgnum fingurin. Bein og tað heila. Og har sat hann so rimmarfastur

gamlar knur, sum keypa sær pappageyk fyri at vit, hvussu gamal hann kann gerast, at hann, ein gamal maður, fer at tosa um framtíðarútlit hjá hesum ungu kórsangarum. Men tað skilst á Ólavi, at hann hevur ikki

Mikudagin fall dómur í einum tí størsta málinum um siðamisbrot í føroyskari rættarsøgu. Ein maður síðst í sekstiárunum bleiv dømdur tvey ára fongsulsrevsing fyri at hava gjørt seg inn á eina abbadóttur

Mezzecorona, Italia: Vanliga plagar Flemming Raben at vera ein maður, sum hevur hampuliga stuttan veg til smílið, og løtan eftir sigurin á Belgia var so einki undantak í so máta. Eftir dystin fingu vit

sessur í lítlu bygdini, Oyri. Hesaferð vóru boðini eftir Pidda. Hesin prúði, fryntligi og ættkæri maður við síni egnu meining og hugsan er farin um sýn fyri ongantíð at venda aftur. Piddi var sjómaður og

sjálvum í dansi ella kanska serliga aftan á dans. Soleiðis var eisini tíðliga sunnumorgunin, tá ein maður slóg ein annan í høvdið við eini fløsku. Hetta hendi í Klubbagarðinum. Fráboðanin til løgregluna segði