fjøldini til at spara saman, byggja nýtt ella keypa gamalt, og tað økir talið á teimum, sum seta seg hendur í favn og lata hini gjalda fyri seg. Harafturat er býlisstuðul ikki nøkur haldfør loysn. Hann bindur

sum fordómar. Samb. KVF eru grundgevingarnar hjá Bústøðum at “Tað loysir seg ikki at lata føroyskar hendur smíða bústaðir í Havnini. Føroyskar byggifyritøkur hava torført við at halda tíðarætlanir ”. “ Kunnu

Útlitini vóru ikki søgd at vera ring. Men soleiðis skuldi ikki verða, og nú er hann farin í Harrans hendur. Men eftir er minnið um ein kappa í føroyska samfelagnum. Tað varð skrivað um hansara søgu í samband

í Kollafirði til 2004, tá hann varð fluttur til støðina í Saltangará. Eilif fer nokk ikki at sita hendur í favn, nú hann fer frá sum telefonmaður, hann hevur fleiri frítíðaráhugamal sum t.d. ættargransking

ungdóm, ið hava fingið sær hægri útbúgving. Nakað av uppskotum og nógv tos hevur verði, men einki hendur. Við verandi politikki og politikarum úr Suðuroy koma vit ikki víðari, tað hava tey seinastu mongu

at lið, ið eru á odda 2-0 í settum, fáa tað trupult í triðja setti. Tað er eitthvørt sálarligt, i hendur. Man tekur sær kanska ov nógv av løttum, og í slíkari støðu er mótparturin sjálvandi enn grammari

seinastu 12 árini, havi eg tosað við fleiri enn 1000 menniskju. Og tey sum heldur ynsktu at sita hendur í favn enn at arbeiða kundu teljast á einari hond. Nei, at kalla øll ynskja sær at hava okkurt at

rull. Eitt róp frá Rasmusi var nóg mikið til at fáa fyrst Ivan Johannesen, landsstýrismann, at taka hendur úr lummum og loypa úr mannamúgvuni, síðan Jørgen Niclasen, løgtingsmann, honum á baki Suna Jacobsen

- Eg ætli mær ikki at vaska hendur og renna undan ábyrgd, sjálvt um hetta var ein beiskur biti at svølgja. Tað sigur Ingeborg Vinther. Hon er limur í stýrinum fyri ALS og hevur rættiliga staðið fyri skotum [...] gagnaði ALS best og tað standi eg við, sigur hon. Ikki rætt Hon heldur, at nú nyttar onki at vaska hendur og siga, at tey angra, at tey hava skrivað undir. Onkur hevur ført fram, at tey mestsum føldi seg

hjá einum altjóða serherliði at gera hættisliga innrás í heimið hjá heimsins mongu einaræðisharrum: hendur aftan fyri bak, í hondjørn og so í eini fanans øði til Hague hjá viðkomandi despoti formliga at verða