Nólsoyarleiðini - leið 90 - Erla Kongsdóttir fer aftur at røkja leið 90 eftir verandi ferðaætlan. - Sam ger vikuligar farmatúrar á leið 90. Nærri kunning Kunnað verður nærri um broytingarnar, fríggjadagin 21

samfelagið, mentan og samleika, og samstundis ein fólkaskúla við sterkum fakligum innihaldi, sum ger næmingar okkara førar fyri at stíga fram og kappast á jøvnum føti við næmingar úr øllum heiminum. [...] Málið eigur greitt at vera at styrkja um fakliga førleikan, so hann lýkur altjóða krøv og harvið ger okkum betur brynjaði til kappingina á altjóða pallinum. Løgtingið helt ikki, at so átrokandi neyðugt

umbyggja tað í Noregi og seta tað í vinnu í Føroyum fyri síðani at fara avstað aftur við tí. Slíkt ger eitt felag bara ikki uttan víðari, sigur Hanus Hansen. Reiðarin á Nærabergi sigur seg vera sera harman

Svøríki. Festivalurin eru serliga kendur fyri at bjóða nýggjari og lovandi tónleikanøvn fram. Hetta ger eisini, at áhugi er fyri festivalinum millum teir meira progressivu miðlarnar og fólk innan ídnaðin

Svøríki. Festivalurin eru serliga kendur fyri at bjóða nýggjari og lovandi tónleikanøvn fram. Hetta ger eisini, at áhugi er fyri festivalinum millum teir meira progressivu miðlarnar og fólk innan ídnaðin

Tíðindaskriv Í yvirlýsing ger Føroya Musikkskúlalærarafelag greitt, at játtaða upphædding til Musikkskúlan fer at raka umleið 200 næmingar, tí 4,5 lærarastørv skulu sparast burtur. Felagið vil tí hava

YVIRLÝSING Í yvirlýsing ger Føroya Musikkskúlalærarafelag greitt, at játtaða upphæddin til Musikkskúlan fer at raka umleið 200 næmingar, tí 4,5 lærarastørv skulu sparast burtur. Felagið vil tí hava løgtingið

200 skal møguliga aftur til Ísland seinni at leika á tónleikafagnaði og undanvindurin um vikuskiftið ger óivað ikki møguleikarnar fyri hesum verri. 200 í Íslandi (Mynd. Ingólfur Júlíusson)

Árið 1900 var eitt sjúkligt ár, skriva Føringatíðindi í 1901. Einans Sørvágssjúkan ger tað merkiligt á tann hátt. Í árinum doyði fleiri merkismenn, sum fyrr eru nevndir í blaðnum. Fiskiár má árið kallast

slíkum, men sum við so mongum øðrum, so er tað eitt øki, tey fægstu tora at nerta við. Men Blái Krossur ger. Fyri stuttum fór felagið undir eina verkætlan, sum tey kalla »Rúsfrí avtala«. Avtalan gongur í stuttum [...] at halda seg frá rúsdrekka. Eg haldi eisini, at tað vigar meira, at hann við síni egnu undirskrivt ger eina avtalu, heldur enn at gera tað við eini munnligari avtalu, sigur Harald Petersen. Hann leggur