Strandferðslan hevur gjørt sær sera stóran ómak fyri at veita okkum eina so trygga tænastu, sum gjørligt. Hon hevur verið ein sera týdningarmikil samstarvsfelagið fyri at tað skal bera til at hava virksemi í Sandoynni
viðkomandi fyrst til flokslæraran og síðani til leiðsluna. Síðani fara vit til barnaverndina. Men hon er ovbyrjað av arbeiði og tískil standa vit leingi við einum trupulleika, sum einki verður gjørt við
inspirerað av teimum hendingum, sum hevur verið í hesum londum og eisini øðrum londum eystanfyri. Hon er sjálvandi meira friðarlig her hjá okkum, men eg trúgvi, at gongdin er ikki sørt ávirkað av øllum
teir róptu á meg, at ein flúgvari var yvir okkum. Eg hugsaði fyrst um at seta byttuna frá mær, so hon ikki skuldi koppa, áðrenn eg fór á dekkið. Týskarin fleyg yvir okkum, men hann tveitti onga bumbu.
vera man um sjálvsálitið á B36 liðnum. Var talan um eina leikliga yvirvág fyrsta korterið, so var hon tað ikki minni nú. Til tíðir tóktust vágbingar bert at vera statistar í B36 maskinuni, og tá Krzystof
hevur sostatt sitið her sum prestur í gott og væl 23 ár. Petra Højgaard er sum áður sagt úr Rituvík, hon hevur verið lærarinna, tók prógv 1926 bert 20 ára gomul ? eisini ung lærarinna. Tey giftust 29/5-1930
av fólki, sum fær útkomuna av hesum »forvæntaða fongi«, men tað, sum eyðkennir vinnuna á tí støði hon nú er á, er, at alt arbeiði er í Havnini og øll hava otað seg so tætt at oljumálastýrinum sum til ber
Hesa ógvusligu hending hevur finska tónaskaldið Mikko Heiniö gjørt eina kirkjuopera burturúr, og hon var við nógvum gleimi og fagnaði frumframførd í Åbo dómkirkju hendan dagin, 9. nov. 2000. Nakrir av
ein komandi oljuvinna skal vera savnað í Suðuroynni. Tí støðan í Suðuroynni er so vánalig, at skal hon framhaldandi vera ein livandi partur av Føroyum, má ein komandi oljuvinna verða savnað í Suðuroynni
dag, varð gjørt í 80'unum, sigur Jógvan við Keldu. Fyrst í nítiárunum rakti kreppa Føroya land, og hon merktist eisini í Klaksvík. Jógvan við Keldu kom til aftur sum borgarstjóri í 1993 - júst tá kreppan
