nógvir fundir hildnir. Her hittast fólk, og nógv vinabond verða knýtt, bæði millum børn og vaksin. "Name-Giving" er ein gamal siður, ið indiánarnir halda fast við. Sum tannáringur skulu øll ígjøgnum eina

gerandisdegi hjá næminginum. Fólkaskúlin sum verksmiðja fyri víðari lærdóm og útbúgving fyri øll. Her nam Høgni Hoydal við stóru broytingarnar innan og uttan skúlagátt. Skúlin skal ikki longur bert trýsta

tá ið ymiskt fer fram, er tað gott, at tað sum verður gjørt úti um landið fær eitt herðaklapp. Hann nam eisini við umstøðurnar hjá listafólki at virka undir, og segði, at tey áttu at fingið betri sømdir

royndist sum ein ógvuliga góður karmur um tiltakið. Leivur Hansen, býráðsformaður, beyð vælkomin. Hann nam við slóðbrótandi arbeiðið, M.A. Jacobsen legði eftir seg, bæði innan bókasavnsvirki, orðabókaarbeiði [...] s, hann hevur gjørt løg til, men tað vóru barnarímurnar hjá H.A. Djurhuus, ið kveiktu hugan. Knút nam eisini við verkini hann hevur týtt og hvussu týdningarmikið tað er, at børn hava nógvar góðar barnabøkur [...] góðum máli hevur hon við hepnari hond tengt spenning og loysnir inn í søgugongdina". Í takkarkvøðuni nam Lydia við dagliga arbeiðið sum lærari. Har kemur hon í samband við nógv børn og ung. Nú ein dagin spurdi

so gekk tú berserkaragongd í Runavík og veitraði vilt við reyðum og gulum kortum, bert ein Kí-ari nam við ein NSÍ-ara so at sjálvt NSÍ-viðhaldsfólk runt vøllin ristu við høvdinum og hildu lítið um tína [...] formaðurin í felagnum KÍ saman við øðrum KÍ-viðhaldsfólki sum skúgvaðu mannin burtur, so hann ongantíð nam við teg, og at tað vóru klaksvíksingar, á útivølli, sum vardi teg móti eventuellum óhøviskum sum man

Í einum lesarabrævi í síðstu viku nam Hans P. Joensen, í Nólsoy, við hetta at klára seg væl á landi sum á sjógvi, og samanbar tað við avrikini hjá japanarum. Samstundis skoytti hann upp í, at teir eru

útbjóðingarumfar. Kortini má ásannast, at tørvur er á serkønari hjálp uttaneftir. Marknamálið Løgmaður nam eisini við marknatrætuna við bretar. -Eitt sera týdningarmikið mál er tann framvegis óloysti spurningurin

meginlandinum fyri uml. 200 árum síðan, og sum síðan breiddi seg sum ringar í vatninum og eisini nam okkara fjarskotnu oyggjar og fekk sítt serføroyska innihald. Tjóðskaparrørslan í sjálvum sær er ikki

málfrøðingur Chr. Matras sigur tað so rámandi: Her numu teir gomlu við nøvnum sær land, men landið nam teir úr fjøllum í sand, við ósæddum hondum tað bant teir við bondum, ið rukku so víða, sum verøldin

umrøddi í stuttari røðu týdningin sum stovnurin hevur fyri fólkini, ið hava tilknýti til hann. Hon nam við stóru og fjølbroyttu framleiðsluna, ið kemur av verkstaðnum, sum ivaleyst er at finna í hvørjum