Tað kennist enn óveruligt at skriva minningarorð um teg, omma, sjálvt um tað nú er meira enn hálvt ár síðan tú andaðist eftir stutta sjúkralegu. Vit vistu at sjúkan var álvarslig, men at tað skuldi ganga

Eg hevði verið inni á gólvinum kvøldið fyri, og vit høvdu sum so mangan fingið okkum eitt gott prát um lívsins viðurskifti. Stutt fyri leggingartíð fór eg yvir aftur til mín sjálvs, men tá vardi tað m

Enn standa orðini »Jens Pauli er farin« sum ein dreymur fyri okkum og óivað gongur long tíð, áðrenn vit veruliga rakna við og mugu ásanna, at so er. Jens Pauli var eitt ótrúligt menniskja. At hann var

Tað er merkiligt at koma til Sandvíkar og síggja at tað er myrkt í Kviltini, tað plagdi tað sjálvdan at vera og so at koma inn til okkum og sita og bíða at hurðin skal ganga og at hoyra tey vælkendu l

Eg kom at kenna Ditlev og konu hansara Margit í 1983, Ditlev var ein blíður og fyrikomandi maður at tosa við, hann fortaldi, hvussu trupult tað var at ferðast millum bygdir, tá hann var í yngri árum.

Begga var ættað úr Vági, dóttir Einu og Dánjal Jacob Mikkelsen. Hon var einasta genta í einum systkinaflokki uppá fýra. Begga var gift við Magna bróðir, tey eiga tveir synir René og Djóna. Eg var smág

Grækarismessan er og várið hoyrist kalla, fuglar vitja landið og blómurnar spíra. Men tú, góða Randi, ert farin hiðani fyri stuttari tíð síðan, og tí tykist gleðin um várið ikki tann sama. Fyri einum

Dagurin tann 9. november veðrur ongantíð gloymdur, tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Tað vardi okkum ikki kvøldið fyri, tá tú sum vanligt var og vitjaði okkum øll, sum tú altíð gjørdi. Í góðum l

næming, sum er deyður, fer stuðulsbólkurin inn og ger nakað við plássið hjá næminginum, skrivar minningarorð, kransar ella blómur, fylgja og fer til ervið, hjálpa til í sambandi við jarðarferðina og annað

Tað eru løtur í lívinum, tá vit noyðast at steðga á, líta aftur um bak og meta um, hvat vit veruliga hava fingið burtur úr lívinum. Her verður ikki hugsað um góðs og fæ, men um tey virði, sum ikki kun