Fer hon nakrantíð at fyrigeva mær?? Soleiðis hugsar Nora eftir veitsluna. Og eins og Nora, fær lesarin nógv at hugsa um, tá ið hann lesur S P ella K - sannleiki ella avleiðing: Happing, vinalag, børn

Fer hon nakrantíð at fyrigeva mær?" Soleiðis hugsar Nora eftir veitsluna. Og eins og Nora, fær lesarin nógv at hugsa um, tá ið hann lesur S P ella K - sannleiki ella avleiðing: Happing, vinalag, børn

Bretlandi. Í hesum londum eins og í øðrum skipaðum londum hevði ein slík mannagongd als ikki verið told. Lesarin eigur at leggja sær í geyma, at hetta mál sum í skipaðum londum hevði fingið álvarsligar avleiðingar [...] Eingin fjølmiðil hevur nakra støðu. Sjónvarpið hevur als ikki nevnt málið. Til sammetingar eigur lesarin at lesa greinina í FF-blaðnum um leiklutin hjá grønlendsku bløðunum til sakina, har fyrrverandi

frásøgumaðurin vart við seg og sína hugsan, og longu í inngangslðsingini verður sipað til, hvat lesarin hevur í væntu. Tí Grýtan er ?en benådet plet midt i krigens hærgen, et ly for udasede sømænd, et [...] filmmál. Í fyrstani verður panorerað út yvir Grýtuna, síðani verður tað zoomað inn á postboðið, sum lesarin fylgir ein tein á leiðini. Á henda hátt verða býurin og teir týdningarmestu íbúgvararnir pallsettir [...] orð um Ívar, so kemur Verlandsen skúlastjóri í somu ørindum, og tá ið hann heldur fram á leið, fer lesarin við honum. Í næstu løtu er hann líka við at blíva yvirkoyrdur av Tarnoviusi konsuli, og so er tað

Petur á hin bógvin hevur ein óvanliga stóran leiklut. Hann er undangongumaðurin, og mangan fylgir lesarin honum, men ikki fyrr enn móti endanum fáa vit at vita, hvussu hann sær út. Útsjóndin hjá øllum øðrum

niðurstøða er gjørd, ið er grundað á tey mest signifikantu tølini. Annars eru øll tølini til staðar, og lesarin kann tí sjálvur gera sær sína egnu niðurstøðu. Ferðslutrygd © mai 1999 Jón Kragesteen, dagligur leiðari

Klæmint Isaksen venjari. Settúrslitini tey trý seinastu settini vóru 25-20, 25-21 og 15-12. Sum lesarin sær, so var hesaferð spælt við einari heilt nýggjari teljiskipan, sum skal brúkast framyvir. Tað

kvinnumyndin hevur verið fyri stórum og djúpgongdum broytingum gjøgnum tíðirnar. Hesum broytingum fær lesarin fjølbroytta lýsing av í hesum savni, sum bæði er ein lýsing av kvinnuni frá ymsum tíðum og ein lýsing

uppgávan hjá føroysku pressuni er meira tað seinna enn tað fyrra fyri at siga tað milt. Tí skal lesarin rokna við, at henda vælundirbygda greinin fer at verða tagd í hel eins og hent er við málinum higartil [...] viðger eitt mál, tigur við upplýsingum sum eru av stórum týdningi fyri tingsins meting av málinum. Lesarin kann sjálvur meta um hetta, men tað er alt sum bendir á, at landsstýrið hevur framt brot á bæði stykkini

helt samgonguavtaluna, um hann skilir tað, og fekk bátahyl í Kaldbaksbotni í »Politiskum mutri«. Lesarin kundi spurt seg sjálvan, hví Jan Christiansen bert fer aftur til 1982, tá hann sigur seg minnast