ungur og óroyndur. Eg visti, at hann fór at møta mong­um serligum føroyskum viður­skiftum, sum hann einki kendi til. Eg bjóðaði mær til at hjálpa honum á allan hátt. Eg fekk ikki so mikið sum eina tøkk. Hann [...] hevði ført seg fram á ein slíkan hátt, at limir í landstinginum, har hann var limur, mettu hansara útspæl mestsum sum landasvik. Hesir fingu meiri­lutan í landstinginum at seta eina nevnd at kanna henda eyma [...] eg ikki." Endin á hesum máli varð tó, at Patursson varðveitti sín sess í lands­tinginum. Patursson var annars ein sera sjar­merandi maður, vakur og tignar­ligur. Sum ungur minnist eg, at á fólkafundum og

rógvandi til Havn­ar, vóru vanliga slíkir, sum vóru givnir at fara til skips. Hetta vóru pápar til teir menn, sum fisk­aðu undir Íslandi. Nakrir menn máttu jú vera eftir í bygdini fyri at gera tað tyngsta arbeiðið [...] vanligt var tá, hevði hvørt hús sín køst. Hesir køstar vóru opnir míni fyrstu barnaár. Men so komu boð frá heilsunevndini um at lok skuldu leggjast á køstarnar. Hetta var eisini gjørt, hóast nakað av brumman [...] ongantíð so vítt. Stavirnir hjá Long vóru nevniliga ójavnt slitnir. Tað restaðu eisini altíð nakrir bókstavir, og stórir vóru als ikki til at finna. Seinni, meðan eg gekk í skúla, var eg við til at útgeva

1918. Hetta var so tíðliga í tíðini, at læknarnir ikki vóru varir við, at sjúkan var komin til Føroya. Sum áður nevnt var tað ein kald­ur vetur, Johan varð føddur. Tað var so kalt, at vatnið í fatinum [...] . Hitin var so høgur, at eg visti ikki rættiliga til mín. Eg hómi bert, at eg langt burtur hoyrdi Margrethu spyrja, um Kristian mundi fara at doyggja. Men eg fór tá at batna og fór upp at skifta klæði [...] ein ring sjúka, sum kom at kennast í nærum øllum heimum í Havn, og tey vóru nógv, sum doyðu. Tað vóru dagar, tað var meira enn ein jarðarferð og neyvan ein vika uttan, at fleiri vóru. Vit sluppu heldur ikki

um velið. Tað varð so roynt at sleipa flogfarið inn á grunt. Men at sleipa eitt flogfar baklens gjøgnum sjógv var ikki lætt. Men vit komu seinni eftir, at vit skuldu havt so stutt boð sum gjørligt til bátin [...] eisini so frægt fyri, at hann kundi sita í bátinum, sum tók hann umborð. Men hann varð so lagdur í song á sjúkrahúsinum. Dagin eftir kom ein bretsk korvett H.M.S Pincher á veg úr Reykjavík inn á Tvøroyri [...] vrakið á flogfarinum lá, og at blaka ein krans á sjógv. Fýrbøtarin hevði fingið ov lítið at drekka Seinri vísti tað seg, at tað var fýrbøtarakrampa maðurin hevði. Hetta kemur av at arbeiða í hita uttan at fáa

men har var einki at gera. Eg byrjaði sjálvur við kr. 50 um mánaðin. Tað at staturin lønti so illa, gjørdi eisini, at tað vóru so fá, sum høvdu áhuga at arbeiða fyri statin. Eg varð so settur sýslumaður [...] dunn­urnar so væl sum gjørligt á vári, so verpingin kundi byrja so tíðliga sum gjørligt. Eg haldi, at vit høvdu 12 verpandi dunnur. Tær vóru ymiskar á liti og fyri ein óroyndan kundi tað vera ringt at kenna [...] hetta so langa tíð, at hann var ein gamal maður, tá ið hann kom niður aftur. Til hesa søgu plagdi Óla Jákup at svara, at »so má hann hava etið av tógverkinum á vegnum, og hetta togverk mátti so vera sverari

segði, at um hann gjørdi sína skyldu, so sendi hann Vesta til botns. Men eftir sum tað vóru so nógv ferðafólk á dekkinum, so vildi hann lata Vesta sleppa við skrekkinum hesa ferð. Hann slapp tá at halda [...] hann var so beskeðin og hevði nærmast hug til at seta sítt ljós undir eina skeppu. Pápi fortaldi mær eina ferð, at hann veruliga hevði hug til at fara at lesa, men foreldrini hildu, at hetta var at stíla [...] gjørt, ansaði stýrimaðurin eftir, at tað var bensin, sum varð koyrt á lampuna. Bensinið skuldi so hellast av lampuni aftur. Tá var drongurin so óansin, at nakað av bensininum kom á eitt borð, har tað stóð

samariubúgvan. Eftir at tveir teir fyrstu vóru farnir framvið tí bløðandi manninum stendur at lesa, at tann triðji setti seg niður og setti seg í hansara stað. Síðani legði hann mannin á ryggin á eslinum og [...] Viðvíkjandi kvinnuligum prestum, so vóru kvinnurnar jú tær fyrstu at boða frá Jesu uppreisn og harvið tær fyrstu at boða gleðiboðskapin, so vit eru neyvan tey røttu at gera av, um tær eisini skulu sleppa [...] atom enn at taka ein fordóm burtur. Vit eru ov skjót at døma hvønn annan og duga ómetaliga illa at siga ?Umskylda, eg tók feil.? - Men eg eri ikki beiskur, tí eg trúgvi uppá, at tað ber til at broyta menniskju

farin at hyggja at seyði, og hann fekk beinanvegin boðað bretsku myndugleikunum frá. Flogfarið hevði rent á uppi á fjallinum. Flogfarið fór í knús og menninir vóru eisini illa farnir. Flogfarið var so farið [...] húsið er so serligt og so søguligt, at tað skuldu verið heilt upplagt, at tað varð nýtt til eitt endamál sum hetta. Eitt slíkt savn kann eisini verða við til at varpa ljós á tey offur, sum føroyingar høvdu [...] skrivað, og hetta átti at verið savnað saman fyri tey, sum frameftir fara at granska og kunna seg um hetta tíðarskeið. Vágar – ein partur av Bretlandi Tað var serliga á Vágum, at fólk komu at merkja bretsku

stutt eftir midnátt var ein maður tikin fyri at koyra ávirkaður av rúsdrekka. Maðurin var tikin við á støðina har blóðroynd var tikin av honum og hann frættir eftir øllum at døma aftur frá løgregluni seinni [...] við kennist við bátin. Um nakar veit um henda gummibát at siga, so vil løgreglan fegin hava boð. Ringjast kann á støðina í Runavík tlf. 447130 ella á støðina í Havn tlf. 311448. Bilurin hvarv Eisini í h [...] góðveðrinum og tað sást eftir hjá teimum, sum rudda sunnumorgun. Tó so okkurt var. Tíðliga sunnumorgunin varð ein maður tikin fyri at koyra ávirkaður av rúsdrekka. Maðurin varð tikin við inn á støðina og blóðroynd

siga heilt víst, at talan var um ein deyðan mann. Men vit vóru báðir á einum máli um, at tað illa fekk verið annað, sigur Niels Olsen. – Vit sóu enn tá at hann var í buksum, og onkrum sum vit hildu vera ein [...] við, at løgreglan fór at koma umgangandi. Men tað var ikki støðan, sigur Sólbjørn Hansen og undrast. Við Sosialin í gjár segði Jón Klein Olsen, varapolitiinspektørur, at boðini sum vakthavandi á løgre [...] seg at passa, tá maðurin varð tikin upp og hugt var at honum, sigur Sólbjørn Hansen. Tað sum teir báðir hildu vera ein anorakk, vísti seg at vera ein jakki, men annars passaði restin – bæði litur á buksum