allari tíð, men hava ofta av trygdarávum verið »í skápinum«. Nakað sum hevur kostað stórar sálarligar skaðar. Tað at »spretta« hevur ikki verið ein møguleiki fyrr enn í nýggjari tíð. Tað var gott at síggja
tveir dystir á rað fekk VB aftur fulla úrtøku síðsta vikuskiftið ímóti EB/Streymi. VB hevur hvørki skaðar ella leikbann at dragast við, og venjarin hevur eisini Mortan úr Hørg tøkan aftur til komandi dyst
fevnir um øll knappliga íkomnin brek, ið ikki skyldast nýtslu brúkarans so sum rust, uttanífrá komnar skaðar ella vantandi tænastueftirlit og viðlíkahald. Frá Reyni Service verður sagt, at endamálið við hesi
gerast av Skála, at størsti avbjóðari kemur. Skála megnaði leingi at halda oddasessinum í ár, men tá skaðar og leikbann fóru at raka, hevi hópurin ikki neyðugu breiddina at standa ímóti við. Nógv at gleðast
er í Hvannasundi, at nógvir skaðar eru, og tað eisini er har, at teir mest umfatandi skaðarnir eru. Sambært Tryggingarfelagnum Føroyar eru einir tríggir heilt stórir skaðar í bygdini, har kjallarar standa [...] landinum, og bæði hjá Tryggingarfelagnum Føroyar og Trygd nevna tey Suðuroynna sum eitt øki, har nógvir skaðar eru. Tó verður sagt, at fráboðanir eru komnar úr øllum landinum, men at Hvannasund er nógv harðast [...] boð hjá mær er, at tær gott og væl 40 skaðafráboðanirnar, ið vit hava fingið, í miðal snúgva seg um skaðar fyri einar 5.000 krónur, so samanumtikið er talan ikki um stórar peningaupphæddir, ið fólk skulu
ivaleyst man vera eitt sindur beindovin, so verður landsliðsmaðurin ivaleyst í Skála álopinum í morgin. Skaðar og leikbann og dystarsteðgir orsakað av landsdystum hava borið við sær so mikið av órógvi í venjingunum
nummar 12, 13 og 14, uttan at hetta merkist í dygdini í spælinum, og í eini langari kapping, har skaðar og leikbann altíð vilja raka, tekur hetta fast. Hesaferð vóru Bárður Olsen, Iulian Florescu og Nenad
ørkymlan innanhýsis í flokkinum. ?Tað er í grundini líkamikið, hvat hann heldur um mín persón, men hann skaðar flokkin almikið við slíkum álopum, vísir Høgni Hoydal á. Spurdur, um álopini frá Tórbjørn Jacobsen
fúsur. Eitt árið var hann tó á skúla í Danmark, men eisini tá var hann heima onkran dystin, og tá skaðar ikki hava steðgað honum, hevur hann vanliga talst millum fyrstu ellivu, eins og hann gjørdi tað á
lendasjúku, og fáa kvinnur so væl sum menn at vera glað, skapandi og hjálp-som. Og so leingi sum man ikki skaðar onnur við sínum sexualiteti, so eigur lógarverkið heldur ikki at leggja sexualitetinum nakrar forðingar