farið um heystið, fekk hvørt bátsfelag ein seyð til gávu frá tí manni, tey høvdu havt við at gera. Tey størstu bátsfeløgini fingu ein góðan gamlan seyð, meðan tey smærru feløgini fingu eitt gott lamb [...] Nakað av skerpikjøti og rullupylsu hevði hvør maður havt við sær, men tað hevði hann fyri seg sjálvan. Seyð sum gávu Var uppiløga, vældu vit um fiskireiðskapin, rørdu húkar og hugdu eftir línunum, og so rivu
Hann leggur afturat, at trøðin, veðrarnir hava gingið á, er gott lendi og teir plaga at fáa góðan seyð av henni, men ongantíð hevur slaktið verið so gott sum í ár. Turka fótmøðrar Fyrr var tað nógvastaðni
Tað sær út til, at árið í ár er serliga gott til seyð. Sosialurin skrivaði í síðstu viku um ein tværvetur veðr í Hósvík, sum vigaði 107 pund, og leygardagin varð ein flettur í Skopun, sum vigaði 108 pund
tað annars var pláss fyri at bjarga hesum góða seyði. Hetta var sera strævið eisini at hava neyt og seyð saman. Hetta var eitt slíkt stríð, at eingin trýr tí. Tað skuldi jú dragast hoyggj til øll hesi kríatúr
av Riddaranum sjólótust við Fagranes í september 1927. Vanligt var, at føroysku sluppirnar keyptu seyð frá íslendskum bóndum, og tað gjørdi skiparin á Riddaranum eisini. Hann hevði keypt frá sama bónda
teir verða óhepnir og fáa varg at stríðast við, og tá kann skjótt enda galið. - Fáa vit til dømis seyð, sum hevur hug at stanga hundarnar, og teir so glepsa eftir seyðinum, verða teir kolldømdir beinanvegin
hon var liðug við rutuflúgvingina um trý-tíðina nú seinnapartin, og at hon tá kundi koma at flyta seyð og fólk inn av oynni. Teir hava eina kurv, sum tekur millum 15 og 20 seyðir, so tað gongur hálvurannar
Tað eru 12 mans eftir á Lítlu Dímun, Vit tosaðu við teir fyri løtu síðan, tá høvdu teir flett ein seyð, og potturin var komin upp á kók, teir høvdu tað gott, og roknaðu við at sleppa av oynni um middagsleitið
eiga millum fjalls og fjøru í Føroyum, sigur Mortan og nevnir grón, fisk, skeljadjór, hval, fugl, seyð, haru, neyt, mjólkaúrdráttir, egg, epli, røtur, urtir, soppar, ber, tari, øl osfr.
Í dag fara so
mætari út enn, at setningurin er, at í Føroyum skal fólk ikki liva og virka. Landið er fyri fugl og seyð. Seinasta nosið var at hoyra um í útvarpinum um dagarnar, tá bóndin í Kirkjubø greiddi frá, hvussu
