framtíðin hjá fólkakirkjuni er greið og fyrireikað í samstarvi við allar partar í kirkjuni. Eftirlýsa styrki Ósemja er sostatt bæði innan kirkju- og tinggátt, og sjálvt samgongumenn, sum hava niðurfelt yvirtøkuna [...] Petur Martin Rasmussen, ið sótu í nevndini, sum fyrireikaði kirkjuyvirtøkuna, at landsstýrið vísir styrki í málinum. Meiningin hjá kirkjuni er langt síðani hoyrd í nevndararbeiðnum. Tað er nú, at politikarnarnir
Føroyum! Umboðaði Sandoynna eins væl og allar Føroyar í evropeiskum fótbólti. Tað samanhald og tann styrki, ið vísti vegin, eigur at verða politiska fyrimyndin hjá øllum sandoyingum, nýggjársynski fyri Sandoynna
hvussu tað fer at spæla av, tá VB í seinasta umfarinum vitjar í Vestmanna. VÍF hevur kanska ikki somu styrki, sum tær hava havt tey bæði seinatu gullárini, men lítið er tó at ivast í, at hetta líkst størstu
siðvenju og virðing fyri fólkaræðinum er hetta í sálvum sær eingin vandi. Talan kann enntá vera um eina styrki fyri fólkaræðið. Er talan hinvegin um intolerantar smáflokkar við fordøming og fundamentalismu í
sum verður varpaður gjøgnum fjølmiðlarnar. Fjølmiðlar eru í dag avgerandi fyri fólkaræðið - ein styrki, sum vit eiga at fegnast um. Politiska lívið í Føroyum er margfalt. Tað hevur sínar søguligu orsøkir
opinleiki, sum verður varpaður gjøgnum fjølmiðlarnar. Fjølmiðlar eru í dag avgerandi fyri fólkaræði ? ein styrki, sum vit eiga at fegnast um. Politiska lívið í Føroyum er margfalt. Tað hevur sínar søguligu orsøkir
m, prestum, vísindafólki og løgfrøðingum, avgjørt ikki hjá politikarum. Teirra uppgáva og teirra styrki er at fata og duga at orða tær hugsanir um rættleika og siðalag, sum fólkið tykist vera samt um.
VÍF er kanska at meta sum ein lítil favorittur frammanundan, tí kvinnurnar úr Vestmanna hava víst styrki í seinastuni. Stjørnan hevur tó áður víst, at tær kunnu basa VÍF. Seinast hesi bæði liðini hittust
Pætursbræv 5:7). Á Jesus, títt navn er eitt virki, Eitt skýli hin sorgtunga dag, Í deyða ein bjargandi styrki ? Á, visti øll verðin bert tað! Títt navn er ein salva, sum grøðir Mítt hjarta so fátækt og sært
tá Fríðunn varð lítil. Men tað vóru sanniliga dagar, har eg hevði hug at rópa og skríggja: gev mær styrki. Men eg veit ikki, vit hava klárað tað, so onkrastaðni kemur styrkin frá. Og so royni eg at minna