na av cotiini í likaminum. Cotiin er eitt sundurloysandi evni úr nikotini, og kann tað mátast í likaminum hjá roykjarum og hjá óbeinleiðis roykjarum. Cotiinmátingar eru í dag kanska mest álítandi hátturin
tveir einglar í hvítum klæðum sita har, annan við høvdalagið og annan við fótalagið, har sum Jesu likam hevði ligið. v13 Og teir siga við hana: «Kvinna, hví grætur tú?» Hon sigur við teir: «Tí at teir hava
Broncksgøtu í Havn. Maðurin hevði ein knív, sum hann hevði hótt við, men hann hevði ikki givið nøkrum likamligt mein. Løgreglan varð boðsend og handtók unga mannin. Vaktleiðarin sigur í morgun, at juristur hjá
aftrat, at ungi maðurin varð fluttur á Landssjúkrahúsið til kanningar, men hann hevði ikki fingið likamligt mein. - Blóðroynd er tikin, og maðurin kann nú vænta sær eina fitta bót, tá hann ikki hevur føraraloyvi
bjóða bíbilska vegleiðing til teirra sum hava verið gjøgnum ræðuligar royndir og bera sálarlig og likamlig sár eftir upplivingar tey hava verið ígjøgnum. Umleið 15 - 20 bíbliutímar um mánaðin verða hildnir
morgunfrísku, skeið eru fyri tvey ættarlið, og her eru kreativ skeið, umframt skeið, sum stimbra bæði likam og sál. Flestu skeiðini hjá Fuglafjarðar Kvøldskúla byrja eftir heystfrítíðina, tó eru onkur skeið
brúka sum Guds amboð til grøðing fyri onnur, og sjálvur tók hann eisini í móti grøðing til sítt egna likam. At hann lat seg brúka til grøðing fyri onnur síggja vit bæði í Efesus har: "Gud gjørdi við hondum
merkið, og tá eygað so sær merkið einsamalt, verður navnið ... í huganum. Trítalið. Tríeinigheitin; likam, sál og andi; ?earth, wind and fire?; sjógvur, land og luft. Blái liturin er føroyskur, tí hav er
sjálvum, at hon mundi fara at taka sína tíð. Altargongdin gekk sum eftir ánni, og vit fingu blóð og likam Jesus Krists í einum við intinktión, sum merkir at vit dyppaðu oblatina, sum ein prestur handaði niður [...] ivist ikki í at syndir okkara eins væl eru okkum fyrigivnar við intinktion, sum um vit fingu blóð og likam hvørt fyri seg. Biðisløgini Ein sera hátíðarlig løta í Havnar Kirkju. Sum altíð taldi eg biðisløgini
blátt og fjøll, heiðar, líður ballaðar inn í grønar litir, ið skapa so stóra fragd fyri eyga, sál og likam ... at ongi orð ið til eru, til fulnar kunnu lýsa slíkar løtur. Eg hevði á orði, at tað var merkilig
