an, hev­ur víst seg at vera óvanliga úr­slita­ríkt í eitt nú Englandi. Tórshavnar kommuna skyldar okk­um at gera sær greitt, at upp­skotið um “barnaváttan” er ein óterlig hóttan fyri føroyskt ger­andislív

sum upp­at­hildin. Vit vóru byrjaður so smátt at savna tað saman, sum vit skuldu hava heim aftur við okk­um. Eg fór á kontórið við vektar­seðl­­unum, sum vístu allar avreið­ing­arnar, sum vit høvdu havt tíðina [...] Bergenske Damskipsselskapinum. Um vit fingu okkum onkran fart suður til Seyðis­fjarðar, so skuldi hann fáa okk­um pláss til Føroya við hesum skip­inum. Nú vóru vit so lidnir frá virk­sem­inum á Skála, og hetta [...] Sum eg hoyri hava tit verið sera hepnir við útróðrinum í summar”. Eg helt, at hetta var nógv yvir okk­ara væntan. Hann fór eftir skulda­skjalinum. Eg lat hann fáa peng­ar­nar. Hann skrivaði goldið á skjalið

gekk eisini illa hjá landi og fólki. Harrin hevur upp ígjøg­num øldirnar væl­sign­að okk­­ara land, tí vit settu okk­ara álit á hann. Guds orð var grund­ar­­steinurin, kletturin, sum bygdur varð á. Tá vit [...] krón­um, og borgarstjórin í Reykjavík skal eisini halda talu í hesum sambandi, tá má eg siga:” Gud náði okk­um”. Skal okkara tjóðar­há­tíð nú byrja við skrúð­­gongu av teim­um samkyndu við stuð­ul og viðmæli

veruliga ókeypis? Nei, ha? Hon er partur av ein stórari kostnaðarmiklari heild, sum er fíggjað av okk­ara innkeypspengum í teim­um fyritøkum, sum tryggja Dimmu raksturin gjøgnum lýsingar. Og so gjalda [...] avtók øll trivnaðarátøkini. Ístaðin fyri at gleðast um, at býir kring allan heim nú ætla at kopiera okk­ara bussleið, tí hon um­hvørvisliga og sosialt er skila­góð – so vil mann heldur grenja um, at hon

ið eftir er av fram­­tíð teirra. At steðga lívsyrki sínum kunnu vit sum børn at Árnmar ikki ímynda okk­um, at hann yvir­høvur hevði umhugsað. Hann er, sum flest fólkum kunnugt, ein sera reystur og arbe [...] hev­ur verið víða um heimin síðani. Árnmar er giftur við Jonnu Mellemgaard, fødd Jo­hannesen. Tey eiga okk­um fimm, Sunneva er elsta dótturin, síðan koma Frida, Ingrid, Árnmar (y) og Alex. Har afturat hava [...] ár seinni, tá ið vit øll eru vaksin til, ja so er faðir okkara tann sami sum tá. Í dag er tað ikki okk­um hann heldur í hond, tá ið túrar verða gingnir. Nei, hann heldur áfram við abbabørnum sínum sum hann

skuldu teir aftur fara suður fyri fjarð­irnar at royna. Eg spurdi hann, um tað kundi borið til hjá okk­um at fingið eitt sleip suður fyri Hellingina. Hann helt, at tað mátti borið til. Hetta var ein lætti [...] Men ørindini vóru, um vit ikki kundu koma til hansara heldur enn til Aldu­felagið, har vit nú høvdu okk­ara viður­skifti. Vit skuldu fáa eina betri kontrakt frá honum. Eg svaraði tó ikki til hansara í fyrsta

smá­drongur og síðani upp gjøg­num árini. Tað vóru sannar há­tíðar­løtur, tá ið hann kom norður til okk­ara í Fuglafirði sum selj­andi heilsølumaður og prædiku-maður, væl hýrdur, blíður og hittinorðaður

Dansk Missi­ons­selskab. – Eg minnist serliga sunnu­dagsskúlan, har tygum og Egar hjálptu til at stýra okk­um børnum, so vit sótu still og lurtaðu eftir søgum og Guds orði. Altíð gjørdu tit hetta við tolsemi

– og tað eggj­ar okk­u­m til at steðga á eina løtu og á ein still­før­a­n hátt at minnast tey, ið lótu lív á vegunum. Samstundis sum vit minnast og virða, so fær eitt slíkt til­tak okk­um at verða enn meira [...] sonnum eitt gott mál at seta sær, og tað er eitt mál, sum er re­al­ist­iskt, og sum kann ná­ast í okk­ara lítla samfelag. Vit kunnu bara hugsa tann ó­­hugn­a­liga tank­an, at ferðslu­deyða­hag­tøl­ini

At hetta er eins sjálvsagt, sum tað er neyð­ugt, eru mong dømi um. Vit kunnu bara spyrja rundan um okk­um, hvør okkara eitt nú hev­ur ferð­ast á øllum oyggjum í land­i­­num, nær vit seinast vóru í Myki­nesi [...] um vit hava ver­­ið í Koltri. Lokalu ferðamálini eru mong, og teim­um eiga vit føroyingar at gera okk­um dælt av, um enn tað ikki skal merkja, at vit ikki skulu ferðast utt­an­lands, tí sjálvandi skulu