vit bara, um vit vita, hvat syndaneyð er og hava verið stødd í henni. Hava sæð, at í og úr teirri neyð koma vit ikki við egnari megi. Men bara Jesus kann opinbera hetta fyri eini menniskju. Trúgva vit

svimjiheimin, sum hava verið við leingi og enntá finnast á hægstu rók, sum hava ringt og kært sína neyð, sigur Jón Bjarnason, sum hevði eina reyðgløðandi fartelefon tað nógva av degnum. Kortini var alt

við Súluni. Tað skiltist, at ongin mjólk var eftir í oynni, men fólk høvdu tað gott, og vóru ikki í neyð á nakran hátt. Heldur ongin túrur var ætlaður við tyrluni fyrr enn mikudagin, men tyrludeildin hjá

men kanska ikki so heppið fyri onkran annan. Tey mál, sum Hans Pauli nevnir í grein síni, hava onga neyð, hvørki málini um stakar uppihaldarar, sinnisveikaheim í Vági og Havn, bústaðarpakkin, leigulógina

rúkandi ferð, og ILA sjúkan herjar, nú takkar hann fyri seg. Hann endurtekur klassisku søguna um tann neyð-uga eginpeningin, sam-stundis sum hann tekur burtur allan áhuga yvirhøvur hjá íleggjarum at koma við

26 og 20% lækkaðu í 1993 samlað niður í 16%, tí eitt fiskiskip omanfyri 1500 brt. kom í fíggjarliga neyð, tí fiskiskapur og prísir ikki vóru nøktandi. At siga, at manningarfeløgini ikki vístu ábyrgd og vælvild

sum hon skal. Verkfallsvaktirnar, ið mikudagin umgyrdu bygningin hjá Fíggjarmálastyrinum, liðu onga neyð, tí borið var so í bandi, at hesi fingu 165 wienarbreyð til morgunábit umframt kaffi og te afturvið

virðing fyri og teir skulu ikki vera verri fyri enn limirnir hjá Ingeborg og Karl, ið ikki líða nakra neyð.      Hans Birgir Hansen

er ikki skaldskapur, góðtak nú tað, far heldur og skriva í onkrum blað. Og Rói er komin í svárastu neyð, hann vil ikki skaldunum sýta breyð. og næstu ferð fáa øll - sum nú er kraft, so kanska tey halda

roynt at purra mannin út. Uttan úrslit. Tá so menn byrja at ringja av skipum nú í heyst og kæra sína neyð, játti eg. Mótsett Óla so kenni eg umstøðurnar hjá sjómonnum á egnum kroppi, eg havi tilfar at vera