summum av kjaksendingunum í loftmiðlunum verður lagt upp til, at luttakararnir meiri ella minni kunnu rópa eftir hvør øðrum. Tey luttakandi verða sett yvir av hvør øðrum og so vítt eg veit fáa tey at vita
skattastiganum eftir pengum. Eg haldi, at vit skulu gera okkum púra greitt, at hóast tað einki kostar at rópa ”fullveldi, fullveldi”, so verður tað ein herskin biti hjá teimum, sum fáa hesa risastóru rokningina
móðir tú víkir ikki henni frá. og barnabørn tey elska hin gamla abba sín, og síggja vinin reysta tey rópa abbi mín. Tú er nú blivin fýrsinstjúgu og líka fattur er tú enn. Sum tá tú fór um mýrutúgvu enn roknast
við bussunum, eru nógv betraðar, og nógv høgligari er at bíða, bæði uttan-og innandura. - Vit vilja rópa hetta økið ”Sentralurin”, tí hetta verður eitt av teimum sentralu økjunum í býnum - og ikki minst
at úttala tað. Ætlanin var nevniliga, at tá føroysku umboðini komu í barnagarðin, skuldu børnini rópa navn hansara so hart tey orkaðu. Hetta skuldi vera teirra vælkoma til henda mannin og fylgi hansara [...] fremmand fólk. Og eftir eitt givið tekin, stemmaði Muzafer, saman við øllum hinum børnum í við at rópa navnið á Suna út: - Suuu-nii! Suuu-nii! Hetta var maðurin. Og hetta vóru fólkini úr Føroyum. Nú byrjaði
Hans Jacob, Hans Jakku hjá Dáva, sum vit vanliga rópa hann, sipar til viðalundina úti í Grøv í Klakksvík. Í 17 ár var Hans Jakku býargartnari hjá Klaksvíkar Kommunu. Seinasta leygardag vóru hann og konan
byrjaði sum hjálparfólk í 1968 og tók við sum leiðari í 1970. Nú tiltakið ”Vit tóku land”, sum tey rópa tað, verður á Sjókaféini, hevur Ólavur eisini ein leiklut sum fyriskipari. - Eg var í Føroyingahavnini [...] knaða – og treyðugt vilja lata onnur sleppa higar at arbeiða, nú at kalla øll vinna og fiskifloti rópa eftir arbeiðsfólki. - Eg trúgvi neyvan, at nøkur onnur tjóð hevur havt so nógv fólk í øðrum londum
eru ikki sum tey eiga at vera Løgtingskvinnan heldur, at táið vit hava næstan 900 børn, sum soleiðis rópa eftir hjálp, er tað ein stórur skari av børnum, sum ikki hava tað gott. - Tað eru væl fleiri børn
í sær, men teir doyðu kortini ein vakran deyða. Kanska er tíðin langt síðani farin frá tí, sum vit rópa heiðurligt tap, men okkara eiga kortini stóran heiður av dystinum. Tað skulu tveir partar til fyri
ur í Vági er í døpurhuga um útlitini hjá vinnulívinum í Vági. Teir, sum eiga fiskavirkini í Vági, rópa varskó og neyðarróp. Sum tað sæst á grein aðrastaðni í blaðnum, hevur tað almenna, løgting og landsstýrið
