suðuroyingur frábiða okkum um at hetta afturvendandi argumentið um klandur í Suðuroynni verður varpað út. Okkara orka fer ikki til klandur, men fer til at stríðast fyri at oyggin kann yvirliva. Tveir heilt ymiskir
og staðfestir, at náttúran ikki bert er ein sýnisgluggi hjá fólki at frøast um, men eisini okkara lívsgrundarlag, og at vit liva í eini heilt serstakari tíð við stórum heimsumfatandi rembingum
uppsjóvarfiski og høvdu brúk fyri heimligum stuðli. At kalla øll – feløg og persónar – tóku undir við okkara ætlan og stuðlaðu Føroyum at krevja tað tilfeingið, vit hava rætt til. Uttan Felagið Nótaskip. Fyri
ikki sum nakað, sum eg havi roynt áður. Eftir løtuna við minningarhaldi og føðingardegi tóku vit okkara stólar og settu teir upp móti vegginum og vit vórðu leidd inn í ein ævintýraheim, sum var fantastiska
umsóknum um arbeiðs-og uppihaldsloyvi, sum teir oftast hava fingið printað út á netinum. Vit avgreiða so okkara part av uppgávuni og senda málini víðari til røttu myndugleikarnar. Tá málini so eru avgreidd, og
hvar í landinum teir búgva, og hvussu hvør kommuna er fíggjarliga fyri. Í einum lítlum landi sum okkara er mark fyri, hvussu stórur fyrisitingarligi yvirbygnaðurin kann vera. Hevði tað tí ikki verið eitt
ein skúli skal niðurleggjast. Hetta skerjir fólkaræðið, slær borgarstjórin í næststørstu kommunu okkara fast. Royndirnar vísa, at bestu úrslitini verða nádd, tá ið ein og sami myndugleiki hevur fulla ábyrgd
nakað áltisbrot í hesum sambandi. - Vit halda ikki, at okkum nýtist at kunna hvønn einstakling um okkara ætlanir og avgerðir. Eg geri hetta uppá mín máta, og eftir mínum tykki var tað rætt at biðja Helga
einføld tekstbóka greining, sum møguliga er røtt í nøkrum samfeløgum, ið hesi royna at kroysta inn yvir okkara sera lítla og viðbrekna arbeiðsmarknað. Arbeiðsloysi hetta seinasta árið er vaksið umleið 250% -
kós. At kósin eisini kostar vælferð hjá føroyskum borgarum, ger hana ikki minni vandafulla. Tá land okkara er komið í slættari sjógv búskaparliga, kunnu vit taka spurningin um tunlar upp aftur. Men ikki fyrr