býnum, og vit síggja yvir á tað heila. Eg minnist, hvussu friðsalt tað var at sita har, meðan alt gekk fyri seg rundan um ein. Og seinni á kvøldinum at síggja hesi lítlu flogljósini sveima uppi yvir býnum

Ein av teimum spælarunum hjá Kyndli, ið gekk á odda, tá ið føroyameistararnir knekkaðu VÍF í byrjanini av seinna hálvleiki í FM-finaluni leygardagin, var málverjin Johan Danielsen, sum stóð ein rimmar [...] hevði staðið so væl í málinum í seinna hálvleiki, hevði hann ikki so nógvar viðmerkingar til. - Tað gekk væl, men tað er fyrst og fremst, tí man er so uppsettur, og tí at verjan stóð ómetaliga væl framman

stuttligt." Í dag stóð Angela fyri barnaundirhaldinum á G! festivalinum, og er Angela sera væl nøgd. "Tað gekk ordiliga væl. Eini 300 fólk vóru og hugdu, so tað eri eg ordiliga glað fyri," sigur ein glað men troytt

- Vit spæla øgiliga væl i dag- bæði í verju og í álopi, og eg haldi, at alt gekk júst, sum tað skuldi í hesum dystinum. Men sjálvt um vit spældu sera væl, so var mótstøðan ikki serliga stór henda dagin

dystin spurdu vit venjaran hjá KÍF, Kristian Mikkelsen, hvat gekk galið hjá KÍF. Hann helt snøgt sagt alt ganga galið. - Eg haldi at kalla alt gekk galið hjá okkum í dag. Álopsspælið er ikki nóg gott, verjan [...] fær ikki nóg nógvar bóltar upp av gólvinum og móttøkurnar eru ikki nóg góðar. So ja, eg meti at alt gekk galið! Hann leggur afturat, at liðini í deildini eru sera jøvn, men hann er ikki bangin fyri, at KÍF

Eg skilji ikki hvat gekk galið, sigur hann við norskar fjølmiðlar. Sven Erik Strandberg sigur, at alt gekk sum vanligt tá hann lendi við sínum flogfari um átta-tíðina í morgun. - Alt sá vanligt út og líkindini

Fyri góðum ári síðan fekk 23 ára gamli Jón Falkvard úr Sørvági prógv sum flogskipari. Jón Falkvard gekk á flogskiparaskúlanum, Karlog Air, í samfullar 22 mánaðar og hevur síðan lokna útbúgving arbeitt sum

geva okkurt út. Hann arbeiddi so miðvíst við at yrkja í eina tíð, og sum hann sjálvur sigur tað, so gekk tað við tí rúkandi ferð. Tað hálva árið frá november seinasta ár til mai mánaða í ár, skrivaði Rúni

meg á eitt sindur hægri støði, so hetta var ein góður møguleiki, sigur Pingel og heldur fram: - Tað gekk sera væl. Teir vóru positivt yvirraskaðir, og tað var eg eisini. Tað tóktist sum eitt gott og málrættað

at tey aftur og aftur seta sær sjálvum spurningin: Hví blandaði ongin seg uppí? - Tey vistu jú hvat gekk fyri seg. Fleiri nevna, at høvdu tey bara havt eitt menniskja at tosa við, hevði støðan verið ein