Porkeri og av Tvøroyri. Hvalba og Sandvík eru avbyrgd fyri ridluskriða, so haðani er ikki loyvt at føra seyð av bygd. Dómarar vóru Eliesar Poulsen úr Hvalba, Petur Karl av Rana úr Trongisvági og Frits Poulsen

“støvets år.” Men fyri tað fer hann neyvan at ganga fyri einki. Honum dámar væl at rokast, eisini við seyð. Hann er eisini við í Klaksvíkar Hornorkestur, har hann hevur spælt í 50 ár. Føðingardagin eru vit

borgarstjóra. Hann er tilflytari úr Havn, men býr nú í Skúvoy, har hann eisini hevur keypt jørð og hevur seyð. ##med2## - Eg haldi, at vit hava fingið ein spennandi borgarstjóra, og vit eru spent eftir at vita

Jógvan skilti ongantíð landbúnaðin í Føroyum í dag. At alt græsið í Oyndarfirði varð koyrt niður í seyð. Hetta var heilt vitleyst í hansara verð, tí tað sum fekkst burtur úr øllum stríðnum av hoygging,

ógvuliga fittur maður, og hevur verið ógvuliga virkin til sín aldur, dámdi sera væl at fáast við krýatúr, seyð, høsn og dunnur. Eisini knýtti hann teppir. Bát fekk hann sær eisini, og hevði hann mangar góðar løtur

stuttligu og forvitnisligu tiltøkunum á útoyggjastevnuni leygardagin, var ein kapping í at klippa seyð. Fleiri útoyggjafólk høvdu meldað seg til, bæði mannfólk og konufólk. Tað var ein avbera stuttlig

heilt stuttligu og forvitnisligu tiltøkunum á útoyggjastevnuni í gjár, var ein kapping í at klippa seyð. Fleiri útoyggjafólk høvdu meldað seg til, bæði mannfólk og konufólk. Tað var ein avbera stuttlig

tjørnuvíksdrongur eigur at duga, minnist til, at Jógvan Elias kemur av sjómansætt við ongum kunnleika til seyð og haga, so tað vóru stór tøk, ið skuldu takast, kanska eisini tí at har vóru einans døtrar i húsinum

Hoyvík hevur hann bæði epli, blommkál, broccoli o. a. m. Í heimbygdini, Fuglafirði, hevur hann bæði seyð og bát. Jógvan hevur gjørt nógv fyri sukursjúkusjúklingar í Føroyum, og hann er framvegis aktivur

bygdaráðnum í Nes kommunu og var eitt skifti borgarstjóri. Jógvan I. Olsen hevur fingist nógv við seyð, fyrifallandi útróður, og hann hevur stóran áhuga og eina velduga vitan um tey fornminni, sum eru