ljóða upp á, sigur Oyvindur Brimnes. Tá ið arbeiðið varð bjóðað út, varð mett, at tað fór at kosta einar 55 milliónir. Landsverkfrøðingurin sigur, at tað verður framvegis miðað eftir, at samferðsluhavnin
bilferju, kann túrurin styttast við 1/2 tíma. Verður rutan um Sandoynna veruleiki, ber til at sigla einar 4-5 túrar um dagin. Men eitt er vist, fara suðuroyingar í stórum tali at ferðast um Sandoynna, so [...] Henda loysnin kemur at binda Sandoynna nærri Suðuroynni og Suðuroyggin fær samband við meginøkið einar 4-5 ferðir um dagin. Men skal henda leið brúkast alt árið, er neyðugt við nýggjum ferjulegum á Sandi
og Sovjettsamveldið, men millum ymiskar mentanir. Sambært Huntington kann heimurin býtast upp í einar 7-8 sivilisasjónir - "tann vesturlendska", "konfusianistisk-kinesiska", "japanska", "islamiska", "hindu"
aðrar 615 mió. krónur at seta ístaðin, og tað er lættari sagt enn gjørt, tí vit tosa hóast alt um einar 60.000 skattakrónur um árið frá hvørjum einasta húski í landinum. Hetta kemur afturat tí, sum vit
fiskifloti undir Føroyum. So kanska skulu motorarnir á Smyrli og Norrønu bara plomberast til at sigla einar 10-12 míl, ella okkara heimligi fiskiskipafloti bindast við kai. Men er tað eitt gott signal? Og hvat
grundgevingar fyri hvørjar fyrimunir tað verður at fáa EINA leiðslu sum skal hava knapt 1000 børn og einar 60-65 lærarar at stjórna. Einki svar fingið Í samráðingum í býráðnum og við Mentamálráðið havi eg
egnað. Fyri tað fyrsta er ilt at koma til, og fyri tað næsta ? og tað sum verri er ? mást tú upp einar langar trappur fyri at sleppa inn í húsini, sigur Lis Poulsen, ið er ein av teimum avvarðandi búfólkunum [...] kemur javnan fyri, at búfólk sova á loftinum, og einasti veruligi rýmingarvegur er niður gjøgnum einar vanligar, smalar innitrappur. Neyðútgongdin er ein togendi, sum tey gomlu skulu lesa seg eftir tríggjar
egnað. Fyri tað fyrsta er ilt at koma til, og fyri tað næsta – og tað sum verri er – mást tú upp einar langar trappur fyri at sleppa inn í húsini, sigur Lis Poulsen, ið er ein av teimum avvarðandi búfólkunum [...] kemur javnan fyri, at búfólk sova á loftinum, og einasti veruligi rýmingarvegur er niður gjøgnum einar vanligar, smalar innitrappur. Neyðútgongdin er ein togendi, sum tey gomlu skulu lesa seg eftir tríggjar
at 297 er eitt vakurt tal. Um eg fái fleiri dystir, tað fer tíðin at vísa. Eg farið so at venja einar tríggjar fýra ferðir um vikuna í ár. So kanska eg fái onkran dystin, um boð vera eftir mær. Hinvegin
rópt hurrá fyri hinum Íslendska Ríki. Í bókini "Tjórættarsamband Íslands og Danmarkar" eftir jur. Einar Arnórson, sum var ein fulltrúi íslendinga í sambandslagsnevndini 1918, har hann m.a. tekur so til
